ରଙ୍ଗ ରସିକ

ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗେ ରଙ୍ଗାଅ ହେ' ରଙ୍ଗ ରସିକ

ଭାବ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗ ଦିଅ ଭାବ ବଣିକ

ମୋ ଜୀବନ କାହାଣୀର ତୁହି ନାୟକ

ରଙ୍ଗ ହୀନ ଚରିତ୍ରରେ ଅଲିଭା ସୁଖ ।

ବାଙ୍କ ଚୂଡାମଣି ବାଗେ ବାନ୍ଧ ମୋ ପ୍ରାଣ

ତୁମ୍ଭ ନାମ ଗାଉ ସଦା ମୋ ତନୁ-ମନ

ନେତ୍ର କରୁଥାଉ ନିତି ତୁମ୍ଭ ଦର୍ଶନ

କେଳିକୁଞ୍ଜେ ଝରିଯାଉ ଶ୍ରଦ୍ଧା ସୁମନ ।

ଠୁମକ ଠୁମକ ଚାଲି ବାଙ୍କ ଚାହାଣୀ

ସେ ଚାହାଣୀ ତଳେ ଲେଖା କେତେ କାହାଣୀ

ତୋ ପ୍ରିତି ଯମୁନା କୂଳେ ହୋଇ ବାୟାଣୀ

ଅହନିଶି ଖୋଜେ ହେଲେ କାହିଁ ପାଏନି ।

ସପ୍ତ ରନ୍ଧ୍ରେ ସପ୍ତ କଥା ମହୁଆ ଧ୍ୱନୀ

ଭାବ ବିହ୍ଵଳ ରେ ଡାକେ ମୁରଲୀ ପାଣି

ସେଇ ସାତ ସୁରେ ବନ୍ଧା ଜଗତ ପୁଣି

ବଇଁଶୀ ଟେ କରି ମୋତେ କରିଦେ ଋଣି ।

ସ୍ପନ୍ଦନ ର ଅଣୁ ସମ ଫୁଙ୍କିଦେ ମୋତେ

ଗର୍ବ ଅହଂକାର କ୍ରୋଧ ଫିଙ୍ଗିଦେ ଯେତେ

ବାଜିବି ମୁଁ ସୁମଧୁର ହୋଇ ତୋ ପ୍ରିତେ

ସାରା ଜୀବନ ର ସୁଖ ମଣିଛି ତୋତେ ।

ଛନ୍ଦା ପୟର ଯୁଗଳେ ଏହି ପ୍ରଣତି

ଶୂନ୍ୟେ ଥାଇ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ରଚହେ' ପ୍ରିତି

ତୋ ଆଶିଷ ବାରି ସ୍ପର୍ଶେ ଗଜୁରୁ ଭକ୍ତି

ଭାବମୟ ହୋଇଉଠୁ ମିଳୁ ମୁକତି ।