शेतकरी

काळ्या मातीत मी जन्मलो

होत तिच्याशी माझ घट्ट नात।

शेतातली बैल होती माझे मित्र

कष्ट केले खूप त्यांनी माझ्यासोबत।

हात राबत होते माझे 

वय झाले जरी एवढे ।

पीक पाहून हिरवीगार

मना प्रसन्न वाटतसे केवढे।

घरातील सगळी मंडळी माझे

कौतुक करत होती।

म्हणे लाडाने आमचे बाबा अजून

करतात हो शेती।

नाही आळस मनात कधी

नव्हती कसली हो चिंता ।

आज दिवस ऊगवला असा 

काळ्या मातीच्या कुशीत 

शांत निजलो मी आता ।