मनातला पाऊस

मनातला पाऊस मनातच बरा

बाहेर आला तर डोळे ओले होतील

पुन्हा एकदा मग विनाकारण ते

जुन्या आठवणींना उजाळा देतील

शांत जरी तो बाहेरून साऱ्यासाठी

आतल्या आत आजही तो बरसतो 

वाट पाहतो भेटीसाठी तो अजुनही 

सारे काही मनी साठवून तरसतो

मनातील त्या पावसाला आवडते

चिंबचिंब भिजवायला हे तनमन 

ऐकता त्याचे दुःख होतात भावूक

ढाळून दोन अश्रू सोडतात सारेजण

म्हणून मनातील तो पाऊस आजही

तसाच अव्यक्त कोपऱ्यात दडलाय 

घेईल समजून कोणीतरी या आशेवर

तो आज धो धो कोसळुन पडलाय

त्याला न ठाव काय आता होणार आहे

तरीही तो साऱ्यांच्या मनी आनंद भरतो 

कुणी होवो अथवा न होवो आपले तरीही

केल्या उपकारांची तो जाणीव धरतो