ରାକ୍ଷୀ ଅଛି ସାକ୍ଷୀ

     ମିତା ବୋଲି ଝିଅଟି ଭାତ ବସେଇଥିଲା. ତା ସହିତ ଛୋଟ ଭାଇକୁ ମଧ୍ୟ ଜଗିଥିଲା. ନିଜେ ସିନା ପାଠ ପଢି ପାରିଲାନି କିନ୍ତୁ ଭାଇ ତାର କେମିତି ପଢନ୍ତା ଦି ଅକ୍ଷର ବୋଲି ଭାବି ସାରଙ୍କଠାରୁ ମାଗିଆଣିଥିବା ଛବିଳ ବର୍ଣ୍ଣବୋଧ ବହିଟି ଭାଇକୁ ଦେଇଥିଲା ପଢିବାକୁ. ଭାଇ ଯେବେ ପଚାରୁଥିଲା ଏ ଅକ୍ଷରର ନାମ କଣ କିମ୍ବା ଏ ଶବ୍ଦଟିର ନାମ କଣ ଚିତ୍ର ଦେଖି ଦେଖି ଅକ୍ଷର ଶିଖିଥିବା ମିତା କହିଦେଉଥିଲା ହାତୀ, ବାଘ, ଛେଳି ଇତ୍ୟାଦି. ସେସବୁ ଅକ୍ଷରର ସାମାଞ୍ଜସ୍ୟ ଥିବା ଶବ୍ଦକୁ ଅଧା ପଢି ଅଧା ନପଢି ପାରି ମନଦୁଃଖ କରେ ମିତା.ତ ଭାଇ ମନୋଜ ବୁଝେଇଦିଏ ଓ ତାକୁ କହେ କାନ୍ଦେନା ମିତା ଅପା ମୁଁ ସ୍କୁଲ ଗଲେ ଯାହା ପଢ଼ିବି ତତେ ଆସି ଶିଖେଇ ଦେବି. ଏତିକି ବେଳେ ବାପା ମଦୁଆ ହରିଆ ପହଁଞ୍ଚି ଦୁମ ଦୁମ କଷି ଦିଏ ମିତା ପିଠିରେ. ଏଡ଼େ ଝିଅଟା ହେଲୁଣି ଭାତ ଗଣ୍ଡେ ଫୁଟେଇ ପାରିନୁ ଏଯାଏଁ. ମାଆ ଗଲା ତ ଗଲା ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଯାହା ନନେଇକି ଗଲା, ମୋ ଜୀଵନ ଖାଇବାକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଗଲା କହି ଆଉ ଦି ବିଧା ଦଉ ଦଉ ହାତ ଧରି ନିଏ ମନୋଜ କହେ ଜାଳ ନଥିଲା ତ ଅପାର ଭୁଲ କଣ!

    ହରି ବଡ଼ ପାଟି କରି ମିତାକୁ ଲହୁଲୁହାଣ କରୁ କରୁ ନଜର ପଡେ ଯେ ଜାଳିବାକୁ ଦେଇଥିବା ଶୁଖିଲା ବରଡ଼ାରେ ରାକ୍ଷୀ ବନେଇ ମିତା ସଜାଡି ରଖିଛି ଆସନ୍ତା କାଲି ଆସୁଥିବା ରାକ୍ଷୀ ପାଇଁ. ଦୁମ କରି ମଦ ନିଶା ଛାଡିଯାଏ ହରିର. ଭାବେ ତା କୋଳରେ ଜନମ ହୋଇ କେଡେ ନିରିମାଖି ହୋଇ ଚଳୁଛି ମୋ ଝିଅ. କେତେ ବା ବୟସ ତାକୁ. ପଢିବା ଖେଳିବା ବୟସରେ ବାପା ଭାଇଙ୍କ ସଂସାର ବୋଝ ବୋହି ଚାଲିଛି. ଭାଇ ହାତରେ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିବ ବୋଲି ବିଚାରୀ ବରଡ଼ା ପତ୍ରରେ ବୁଣି ରଖିଛି ରାକ୍ଷୀ. ସେଇତକ ବରଡ଼ା ଜାଳ ଜାଳିଥିଲେ କଣ ଭାତ ଫୁଟିଯାଇଥାଆନ୍ତା!ହରି ପିଲାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଛତୁଆ ଖାଇଲା ବେଳେ ଭାବୁଥିଲା ଏହା ମଧ୍ୟ ଝିଅର ଭାଗ. ତା ପାଇଁ ମିଳୁଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଛତୁଆ ଯୋଗୁଁ ତ ଜୀଵନ ବଞ୍ଚିଯାଏ ମାସକରେ ପନ୍ଦର ଦିନ. କାଲି ଯେମିତି ହେଲେ ମଜୁରୀ ପଇସାରେ ଝିଅ ପୁଅଙ୍କ ପାଇଁ ନୂଆ ଜାମା ଓ ରାକ୍ଷୀ ନେଇ ଆସିବ ଆଉ ଜମା ମଦ ପିଇବ ନାହିଁ ଭାବି ଶୋଇଗଲା ହରିଆ.

    ରାତି ପାହିବା ଆଗରୁ ହରି ଉଠି କାମକୁ ଚାଲିଗଲା ପରେ ସେଦିନ ରାକ୍ଷୀ ପୁନେଇଁରେ ପଡୋଶୀମାନେ ଦେଇଥିବା ପିଠାରୁ ଭାଇକୁ ଦେଇ ବାପା ଆସିଲେ ଖାଇବ ବୋଲି ମିତା ଚାହିଁଥିଲା ବେଳେ ସ୍କୁଲ ପିଲାମାନେ ଆସିଥିଲେ ରାକ୍ଷୀ ନେଇ.ତା ହାତରେ ଓ ଭାଇ ହାତରେ ବାନ୍ଧି ମିଠା ଦେଇ ଗଲେ.କହିଲେ ହାପି ରାକ୍ଷୀ. ସେଇ ଦୁଇ ଶବ୍ଦକୁ ଲେଖି ରଖିବାକୁ ଚାହିଁ ମିତା ଲେଖିପାରୁନଥିଲା ବେଳେ ଭାବୁଥିଲା ବାପା ଆସିଲେ ଆଜି ତାଙ୍କୁ ପିଠା ମିଠା ଦେଇ କହିବ ସେ ମଧ୍ୟ ସ୍କୁଲ ଯିବ. ଗୁରୁମାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ସେ କଥା ହୋଇଛି. ବହି, ଡ୍ରେସ, ଜୋତା, ଛତା, ଅଣ୍ଡା ଓ ଖାଦ୍ୟ ମିଳିବ. ତାକୁ ପାଇ ସେ ଲେଖିଯିବ ତା ବାପା ନାଆଁ ହରି ପ୍ରଧାନ ଆଉ ତା ଭାଇ ନାମ ମନୋଜ ପ୍ରଧାନ. ସେଇ ଲେଖା ନେଇ ମଶାଣୀ ଯାଇ ମାଆକୁ ଦେଖାଇ ଆସିବ. ତୁ ସିନା ଆମକୁ ଅନାଥ କରି ଚାଲିଗଲୁ କିନ୍ତୁ ଦେଖ ଆଜି ଆମେ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଦୁହେଁ ପାଠ ପଢି ବାପାଙ୍କୁ ମଦ ପିଇବାକୁ ନଦେଇ ବାଟକୁ ଆଣିଛୁ. ଏତେ ସ୍ବପ୍ନକୁ ରାତି ନିଅଣ୍ଟ ଥିଲା କି ନଥିଲା ମିତା ବୁଝୁ ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ତା ହାତରେ ଥିବା ଗୋଲାପୀ ରାକ୍ଷୀଟି ଖୁବ ଭଲ ମାନୁଥିଲା ତାକୁ. ମନୋଜ କହୁଥିଲା ମୋ ହାତରେ ତୁ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିବୁନି କି ଅପା. ଆରେ ତତେ ତ ପିଲାମାନେ ବାନ୍ଧିଦେଇଛନ୍ତି. ଆରବର୍ଷ ମୁଁ ବାନ୍ଧି ତତେ ହାପି ରାକ୍ଷୀ କହି, ବନ୍ଦେଇ ଦେବି.ଫୁଲ ଧୂପ ଚନ୍ଦନ ସିନ୍ଦୂର ଦେଇ କହିବି ମୋ ଭାଇ ରାଜା. ରାତି ବଢୁଥିଲା. ବାପା ଘରକୁ ଆସୁନଥିଲା. ବହୁତ ରାତି ଯାଏଁ ମିତା ଭାଇକୁ ଧରି ବାପାଙ୍କ ଆସିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁଥିଲା ବେଳେ ମକରା ଭାଇ ଓ ସଦାନାନା ବାପାର ନିସ୍ତେଜ ଦେହଟାକୁ ପକେଇ ଦେଇ କହୁଥିଲେ ମଦ ସେ ଖାଉନଥିଲା ଯେ ଆଜି ମଦ ତାକୁ ଖାଇଦେଇଛି. ବାଟରେ ଆସୁ ଆସୁ କୂଅକୁ ଚୁଆ ଭାବି ପଡି ମରିଛି. ହାତରେ ଥିଲା ରାକ୍ଷୀଟି କିନ୍ତୁ ମୁଠାରେ ରହିଯାଇଛି. ମିତା ବାପା ଛାତିରେ ଲୋଟି କାନ୍ଦୁଥିଲା ଖୁବ ସେଦିନ. ଆଜି ମନୋଜର ଲଣ୍ଡା ମୁଁହଁଟା ତାକୁ ଠିକ ତା ବାପା ପରି ଦେଖାଯାଉଥିଲା ତ ମିତା ପୁଣି କାନ୍ଦିଲା ବେଳେ ମନୋଜ କହୁଥିଲା କାନ୍ଦେନା ଅପା ମୁଁ ତୋ ଭାଇ ତୋ ପାଖରେ ଅଛି. ରାକ୍ଷୀ ରାଣ ସତ କହୁଛି.