Jyotiranjan Sahu

Others

5.0  

Jyotiranjan Sahu

Others

ଚୁମ୍ବନର ଅନୁଭୂତି

ଚୁମ୍ବନର ଅନୁଭୂତି

5 mins
633


ନାଁ'ଟା ଯେମିତି ହେଇଛି ; ସେଥିପାଇଁ ଅନେକେ ହୁଏତ ଅଭିଯୋଗ କରିପାରନ୍ତି । କଥା କଣକି ଆଜିକାଲି ଯେକୌଣସି ଖବରର ଟାଇଟେଲଟା ଦମଦାର ହେବାଦରକାର । ନହେଲେ କେହି ପଡିବେନାହିଁ । ଶିକ୍ଷା ଆଜି ଏତେ ବିସ୍ତାରିତ ଯେ ଲୋକ ଟାଇଟେଲ ପଢିଦେଇ କହିଦେଉଛନ୍ତି ଖବରଟା କଣ ? ଭିତରେ ମସଲା ଅଛି ନା ନାହିଁ ? ମୋ ଟାଇଟେଲଟା ଦେଖି ଆଉ କିଏ ପଢନ୍ତୁ ନପଢନ୍ତୁ ଟିନ୍ ଏଜର୍ସମାନେ କିନ୍ତୁ ଲୁଚାଛପାରେ ନିହାତି ପଢିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରିବେ । ଚେଷ୍ଟାକରିବେନି କେମିତିଯେ ! ଟାଇଟେଲଟା ପରା ଚୁମ୍ବନ ଉପରେ ଆଧାରିତ । ଯେଉଁ ଚୁମ୍ବନଟା ଶିଶୁପାଇଁ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମିକା ପାଇଁ ପ୍ରେମ ପତ୍ନୀ ପାଇଁ ବିଶ୍ବାସ ଆଉ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ସାନ୍ତ୍ବନାର ପ୍ରତୀକ । ତେବେ ଆଜି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି ଚୁମ୍ବନର ଭିନ୍ନଏକ ପରିଚୟ ଉପରେ କହାଣୀଟିଏ କହିବି । ଆବଶ୍ୟ କାହାଣୀରେ କିଛି ନୂତନତ୍ବ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବୁଝିପାରିଲେ ବୋଧହୁଏ ଚୁମ୍ବନର ଏକ ନୂତନ ସଂଜ୍ଞାଟିଏ ଆପଣ ଆବିଷ୍କାର କରିବେ ।

ଶିଶିର ବାବୁ ଜଣେ ସଫ୍ଟୱେର ପ୍ରୋଗ୍ରାମର । ରୁହନ୍ତି ବାଙ୍ଗାଲୁରୁରେ । ମୁଁ ବେଳେବେଳେ ଭାବେ ଏଇ ସଫ୍ଟୱେର ପ୍ରୋଗ୍ରାମଟା କଣ ? ଏଇଟା ଆଉ ଆମ ପୁରୁଣାକାଳିଆ ତନ୍ତ୍ରମନ୍ତ୍ର ପରି କିଛି ନୁହେଁତ ! ସେତେବେଳେର ତନ୍ତ୍ରମନ୍ତ୍ରଟା ଆଜିର ଯନ୍ତ୍ର ଯୁଗରେ ବୋଧହୁଏ ଏଇ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ର ରୂପ ନେଇଯାଇଛି । ତେବେ ସେଯାହାହେଉ ଶିଶିର ବାବୁ କିନ୍ତୁ ଜଣେ ନାମକରା ପ୍ରୋଗ୍ରାମର । ୟୂ ଏସ୍ ଫେରନ୍ତା । ଏତେସବୁ ଭିତରେବି ବାବୁ ଟିକିଏ ସଙ୍କୁଚିତ ମନର ; ଆଧୂନିକ ଯୁଗରେ ଯାହାକୁ କହନ୍ତି ନେରୋ ମାଇଣ୍ଡେଡ । ହଁ ଆଜ୍ଞା ! ଆଜିର ଯୁଗରେ ରୀତି ନୀତି ସଂସ୍କାର କଥା କହିଲେ ଲୋକେ କହନ୍ତି ନେରୋ ମାଇଣ୍ଡ । ତାଙ୍କର ଷ୍ଟ୍ରିକ୍ଟ ପ୍ରିନ୍ସିପୁଲ ପାଇଁ ସ୍ତ୍ରୀ ଆଉ ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଆଦୌ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ତେବେ ହଁ , ହୋଇଯାଆନ୍ତି ସିଏ ନେରୋ ମାଇଣ୍ଡ ଆଉ ଷ୍ଟ୍ରିକ୍ଟ ଯେତେବେଳେ କଥାଉଠେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମାତ୍ରାଧିକ ସ୍ବାଧୀନତାର; ଯେତେବେଳେ କଥାଉଠେ ବୃଦ୍ଧ ବାପା ମା'ଙ୍କସହ ବ୍ୟବହାରରେ ଶାଳୀନତା ରକ୍ଷାକରିବାର ଆଉ ଯେତେବେଳେ କଥାଉଠେ ପିଲାଙ୍କର ଗତିବିଧି ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବାର ।

ସେଦିନର କଥା । ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କର ପୁରା ଫ୍ୟାମେଲୀ ଯାଇଥିଲା ବାଙ୍ଗାଲୁରୁର ଗୋଟିଏ ପାର୍କ ବୁଲିବାପାଇଁ । ତେବେ ସେଠାରେ ଯାହା ଦେଖିଲେ ସେଥିରେ ନିଜକୁ ଖୁବ୍ ଅସହଜ ମନେକଲେ ଶିଶିର ବାବୁ । ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ " ଛି ଛି ! ମୁଁ ସେଇଥିପାଇଁ ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ଏ ପାର୍କ ଫାର୍କ ଆସିବାକୁ ଚାହେଁନାହିଁ । ଦେଖୁଛନା ! କେମିତି ଏ ଅଭଦ୍ର ପୁଅ ଝିଅ ଗୁଡାକ ପରସ୍ପର ଚୁମ୍ବନରେ ବ୍ୟସ୍ତ । କଣ ଇଫେକ୍ଟ ହେବ ଏହାର ଆମ ପିଲାଙ୍କ ଉପରେ । ଚାଲଚାଲ ଜଲଦି ପଳେଇବା ଆମ ଘରକୁ " । ତାଙ୍କର ଏକଥାରେ ପତ୍ନୀ ମହାଶୟା ବିରକ୍ତ ହୋଇକହିଲେ " ତୁମର ସେ ନେରୋ ମେଣ୍ଟାଲିଟି ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମଉପରେ ବିରକ୍ତ ହୁଏ । ୟୁ ଏସ୍ ରେ ଏତେ ବର୍ଷ ରହି ଆସିଲାପରେବି ତୁମେ ଯେଉଁ ଗାଉଁଲି ଓଡିଆକୁ ସେଇ ଗାଉଁଲି ଓଡିଆ ହୋଇରହିଗଲ । ଚୁମ୍ବନଟା ପରା ଆଜିକାଲିର ଫ୍ୟାସନ ହୋଇଗଲାଣି " । ଏତିକିବେଳେ ଦୂରରେ ଥାଇ ଦୁହିଁକଂର କଥା ହାଲ୍କାହାଲ୍କା ଶୁଣିପାରୁଥିଲେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଆଉ ଝିଅ । ଟିକିଏ ଏକାନ୍ତର ସୁଯୋଗନେଇ ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କର ଝିଅ ତା ମମ୍ଙ୍କୁ କହିଲା " ମମ୍ ! ଡ୍ୟାଡ୍ କେବେ ତୋତେ ପ୍ୟାରସେ କିସ୍ କରିଛନ୍ତିନା " ! ଏକଥା ଶୁଣି ତାର ମମ୍ ହସିଦେଇ କହିଲେ" ମୋର ତ କାହିଁ ମନେ ପଡୁନି"! ଏହାପରେ ତାଙ୍କ ଝିଅ କହିଲା " ମମ୍ ! ତୁ କେମିତି ଏଭଳି ଏକ ଆନରୋମାଣ୍ଟିକ ଲୋକଟାକୁ ନିଜ ଜୀବନ ସାଥୀ କଲୁ କହିଲୁ ! ତାଙ୍କର ଏତେ ରୁଲ୍ ରେଗୁଲେସନ ତୋତେ ଅଣନିଶ୍ବାସୀ କରିଦେଉନି " ! ମା ଆଉ ଝିଅଙ୍କର ଏହି କଥୋପକଥନଟା କିନ୍ତୁ ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କ କାନରେ ଉଣା ଅଧିକେ ପଡିଯାଇଥିଲା । ସେ ବୁଝିପାରୁଥିଲେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି କିଭଳି ମନୋଭାବ ରହିଛି ତାଙ୍କ ଫ୍ୟାମିଲିର । ସେଦିନ ପାର୍କରୁ ଘରକୁ ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ କାର୍ ଡ୍ରାଇଭ୍ କରୁକରୁ ହଠାତ୍ ଶିଶିର ବାବୁ କହିଲେ " ଆଚ୍ଛା କହିପାରବ କିଏ ଗରମ ହେଲେ କଠିନ ଆଉ ଥଣ୍ଡା ହେଲେ ତରଳିଯାଏ "? ସମସ୍ତେ ଏକାସାଙ୍ଗରେ କହିଲେ " ନା ନା ଆମେ ଜାଣିନୁ । ତୁମେ କୁହ ଉତ୍ତରଟା " । ଏହାଶୁଣି କିଛି ସମୟ ନୀରବ ରହିଲେ ଶିଶିର ବାବୁ । ଆଉ ତା'ପରେ କହିଲେ" ମୋବାପା ମାନେ ତୁମ ଜେଜେ ଜଣେ ଭଲ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ । ଭାରି ଷ୍ଟ୍ରିକ୍ଟ । ମୁଁ ପିଲାବେଳେ ବହୁତ ଦୁଷ୍ଟ ଥିଲି । ସବୁଦିନ ମୋ ଦୁଷ୍ଟାମୀର ଲମ୍ବା ଚଉଡା ଲିଷ୍ଟ ସଂଧ୍ୟାବେଳେ ବାପାଙ୍କ ପାଖରେ ଥିବ । ମୁଁବି ରେଡି ହୋଇଯାଇଥାଏ ମାଡଖାଇବା ପାଇଁ । ଦିନେଦିନେ ମାଡଖାଇ ରାତିରେ ଜ୍ବର ଆସିଯାଏ ମୋତେ । ସମସ୍ତେ ମୋତେ ପଚାରନ୍ତି ଏତେ ମାଡ ଖାଉଛୁ ! ତଥାପି ତୋ ବଦମାସି ଯାଉନି ! ବାରମ୍ବାର ଭୁଲ କରୁଛୁ । କଣ ପାଇଁ ଏତେ ଦୁଷ୍ଟ ହେଉଛୁ ? ଜାଣିଛ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି କଣ ର ଉତ୍ତର ମୁଁ କାହାରିକୁ କହିନଥିଲି । ଆଜି କହୁଛି ଶୁଣ । ମୁଁ ପିଲାଦିନୁ ଦେଖିଆସୁଥିଲି ବାପାଙ୍କର କଠିନ ହୃଦୟଟା । କିନ୍ତୁ ଜାଣ ସେ କଠିନ ହୃଦୟଟାବି ତରଳିଯିବାର ମୁଁ ଅନୁଭବ କରିଛି । ରାତିରେ ଶୋଇବା ବେଳେ ମୁଁ ଅନୁଭବ କରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ନେହବୋଳା ସ୍ପର୍ଶ । ଅନୁଭବ କରେ କେହିଜଣେ ମୋତେ ଚାହିଁରହି ନୀରବରେ ଅନେକ କିଛି କହୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ସବୁ ଜାଣିପାରେ । ମୁଁ ଜାଣିପାରେ ସିଏ ମୋ ବାପା । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଚୁପଚାପ ଶୋଇଥାଏ । ଦିନେ ଦିନେ ମୁଁ ଅନୁଭବ କରେ ମୋ ଶରୀରରେ ଝରିପଡୁଥିବା କେଇବୁନ୍ଦା ଜଳ ବିନ୍ଦୁ । ଆଉ କେବେକେବେ ପୁଣି ଯେତେବେଳେ ମୋ ବାପା ମୋ କପାଳରେ , ମୋ ଗାଲରେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଚୁମ୍ବନଟିଏ ଥୋଇଦେଇ ଚାଲିଯାଆନ୍ତି ; ସତ କହୁଛି ସେତେବେଳେ ସେ ଚୁମ୍ବନର ବୋଝରେ ମୋ ଅଜାଣତରେ ଜଳର ଦୁଇଧାରା ଆଖି କୋଣଦେଇ ଝରିଯାଇ ଓଦାକରିଦିଏ ମୋ ତକିଆ । ମୋ ମନ ବାରମ୍ବାର ଇଚ୍ଛାକରେ ସେହି ସ୍ପର୍ଶ , ବାରମ୍ବାର ଖୋଜେ ସେହି ଚୁମ୍ବନର ଅନୁଭୂତି , ସବୁଜାଣି କିଛି ନଜାଣିବାର ଅନୁଭୂତି , ନୀରବରେ ଅନେକ କିଛି କହିବାର ଅନୁଭୂତି । ଦୁଷ୍ଟ ଥିଲି ନା ସେଥିପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରୁଥିଲି ସେହି ଅନୁଭୂତିକୁ ସାଉଁଟିବା ପାଇଁ । ପରବାୟ ନଥିଲା କେତେଥର ପିଠି ଫାଟିବ କେତେ ଗାଳି କେତେ ବେତ ଭାଙ୍ଗିବ । କାହିଁକିନା ମୁଁ ଚିହ୍ନି ସାରିଥିଲି ବାପାଙ୍କର ହୃଦୟଟା । ଯେଉଁ ହୃଦୟଟା କ୍ରୋଧର ଉଷ୍ଣତାରେ କଠିନ ଆଉ ସ୍ନେହର ଶୀତଳତାରେ ତରଳିଯାଉଥିଲା । ମୁଁ ଆଜିବି ଭୁଲିପାରିନାହିଁ ବାପାଙ୍କର ସେହି ଚୁମ୍ବନ ଯାହା ସୂକ୍ଷ୍ମଭାବେ ଲିପିବଦ୍ଧ ହୋଇରହିଯାଇଛି ଅନୁଭୂତିର ମାନସ ପୁସ୍ତକରେ । ଚୁମ୍ବନତ ଗୋଟିଏ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ଅନୁଭବ ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ କରେନାହିଁ ପ୍ରଦର୍ଶନ " । ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ଫୋନ୍ ଆସିଲା ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କ ମୋବାଇଲକୁ । ଭାଇ କଲ୍ କରି କହିଲେ " ଆରେ ! ବାପାଙ୍କ ଦେହ ସିରିୟସ୍ । ଶୀଘ୍ର ଓଡିଶା ଆସ୍ " । ତୁରନ୍ତ ଫ୍ଲାଇଟ୍ ଧରି ଶିଶିର ବାବୁ ତଥା ତାଙ୍କର ପୁରା ଫ୍ୟାମିଲି ଓଡିଶାରେ ତାଙ୍କ ଘରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଗଲେ । ଘରେ ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ ଶଯ୍ୟାରେ ସମୟକୁ କିଛିସମୟ ଜାବୁଡି ଧରିରଖିଥା'ନ୍ତି ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କ ବାପା । ବାପାଙ୍କର ଶେଷ ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ଦୌଡିଗଲେ ବାପାଙ୍କ ପାଖକୁ ଶିଶିର ବାବୁ । ଲୁହ ଭିଜା ଓଠରେ ବାପାଙ୍କ କପାଳରେ ଆଙ୍କିଦେଲେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଚୁମ୍ବନଟିଏ । ଆଉ ଏହାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଜୀବନଟା ବିଦାୟ ଜଣାଇ ଚାଲିଗଲା ସେହି ଅଜଣା ରାଇଜକୁ ।

ବାପାଙ୍କର କ୍ରିୟାକର୍ମ ସାରି ଫ୍ଲାଇଟ୍ ରେ ଫେରୁଥାନ୍ତି ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କର ପରିବାର । ହସଲିଭା ଓଠରେ ସମସ୍ତେ ଥାଆନ୍ତି ନୀରବ । ନୀରବତାକୁ ଭାଙ୍ଗି ଶିଶିର ବାବୁଙ୍କର ପତ୍ନୀ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ " ବାପା ବୋଧହୁଏ ତୁମକୁ ହିଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ । ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ତୁମ ଚୁମ୍ବନର ସ୍ପର୍ଶପାଇଁ " । ପତ୍ନୀଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଏହିକଥା ଶୁଣି ଶିଶିର ବାବୁ ଦୀର୍ଘ ନିଶ୍ବାସଟିଏ ଛାଡି କହିଲେ " ସତ କହିଛ ତୁମେ । କିନ୍ତୁ ଠିକ୍ ବୁଝିପାରିଲନି । ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାପାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଚୁମ୍ବନରେ ସ୍ନେହ ଥିଲା ସତ କିନ୍ତୁ ସେହି ଚୁମ୍ବନରେ ଭରିରହିଥିଲା ପୁତ୍ର ମୋହ । ଆଉ ଜାଣିଛ ଯେଉଁଠି ମୋହ ଥାଏ ସେହିଠାରେ ପ୍ରେମ ନଥାଏ । ସେଦିନର ସେହି ଶେଷ ଚୁମ୍ବନରେ କିନ୍ତୁ ମୋହ ନଥିଲା । ମୋର ସେହି ଶେଷ ଚୁମ୍ବନରେ ଭରିରହିଥିଲା ଅନାବିଳ ପ୍ରେମ । ବାପାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚୁମ୍ବନର ପ୍ରତିବଦଳରେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲି ପ୍ରେମର ସେହି ଶେଷ ଚୁମ୍ବନର ଉପହାର । ସତରେ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମଚୁମ୍ବନର ଅନୁଭୂତ ଅତି ଚମତ୍କାର "। ଆଉ ଏହାଭିତରେ ଫ୍ଲାଇଟ୍ ଯାଇ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା ବାଙ୍ଗାଲୁରୁ ଏୟର ପୋର୍ଟରେ ॥

॥ ଜ୍ୟୋତିରଞନ ସାହୁ ॥

ଡି ଆର୍ ଡି ଓ

ଚାନ୍ଦିପୁର


Rate this content
Log in