ତୁମେ କୁହ

ଯଦି ମୋର କେବେ ହେବ ତୁମ ସଙ୍ଗେ ସାକ୍ଷାତ ,

ଜାଣିନି ଏଜନ୍ମରେ ଏହି ସ୍ବପ୍ନ ହେବକି ମୋର ସତ ?

ପ୍ରଭୁ ,ତୁମକୁ କହିବି ମନ ଖୋଲି କେତେ କଥା ,

ତୁମ ପାଦ ତଳେ ରଖି ମୋର ଏହି ମଥା ।

ପଚାରିବି ,ରହିଥିବା ଏହି ମନରେ କେତେ କେତେ ପ୍ରଶ୍ନ ,

ଆଉ ,ହାଲୁକା କରିଦେବ ସବୁ ବୋଝ ଏହି ମନ ।

ତୁମେଟ ସର୍ବବ୍ୟାପି ସର୍ବଜ୍ଞାନୀ ,ଜାଣିଛ ନିଶ୍ଚୟ ଯାହା କହିବି ,

ତଥାପି ଭାବୁଛି ଏହି ବାହାନାରେ ,ତୁମକୁ ଥରେ ଦେଖିବି ।

ଅବଶ୍ୟ ଜାଣିଛି,ମୁହିଁ ଅଟେ ଏକ ଛାର ମଣିଷ ,

ଆଉ ତୁମେ ଅଟ ,ଏହି ତ୍ରିଭୂନର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନରେଶ ।

ଶୁଣିଛି,ତୁମେ ବଡ଼ ଚତୁର ,କିନ୍ତୁ ଦୟାର ସାଗର ,

ଅନ୍ୟାୟ ଅଧର୍ମ ନାଶି ,ତୁମେ ପୁଣି ସଭିଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧର ।

ସେଥିପାଇଁ ମନରେ ମୋର ଏବେ ବାନ୍ଧିଚି ଏହି ଆଶା ,

କେମିତି କହିବି ତୁମକୁ ପାଉନାହିଁ ଏବେ କିଛି ଭାଷା ।

ତୁମେ କୁହ ଏବେ କେମିତି ତୁମକୁ କେବେ ଭେଟିବି ?

ଯେମିତି କହିବି ,ତୁମର ସବୁ କଥା ଖୁସିରେ ମାନିବି ।

ତୁମେ କୁହ ,କାହିଁକି ମୋତେ ଏତେ କଷ୍ଟ ଦେଲ ?

ଲାଗୁଛି,ବୋଧେ ତୁମେ ମୋର କଥା ମାନୁ ପାସୋରିଲ ।

ସେଥିପାଇଁ ବଡ଼ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଏ ,ଥରେ ତୁମକୁ ଭେଟିବି ,

ତୁମେ କୁହ ଏବେ ମୋତେ ,କେତେ ଅପେକ୍ଷା କରିବି ?

ଶୁଣୁଛ ସଭିଙ୍କ ଡାକ ଆଉ କରୁଛ ତାଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର,

ତୁମେ କୁହ ,କାହିଁ ପାଇଁ ମୋତେ କରିଦେଲ ପର ?

ମୋତେ କିଛି କହୁଛନ୍ତି ,ତୁମେ ଅଟ ମାୟାବୀ ଠାକୁର ,

ତୁମେ କୁହ ,କେତେ କେତେ ରୂପ ତୁମ ମାୟାର ?

ତୁମେଟ ଜାଣିଛ ,ଦେଇଛ ମୋତେ ଏହି ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ,

ତେବେ ତୁମେ କୁହ ,କାହିଁକି କରୁଛ ଏତେ ହୀନିମାନ ?

କେହି ଏବେ କହୁଛନ୍ତି ,ତୁମେ ବଡ଼ ମନୁଆ ଠାକୁର ,

ତେବେ ତୁମେ କୁହ ,କେମିତି ମୋହିବି ମନକୁ ତୁମର ?

କେହି କୁହେ ତୁମେ ଅନନ୍ତ ଶୟନରେ ନିଦ୍ରାରେ ଲୀନ ,

 ତୁମେ କୁହ ,କେମିତି ତୁମ ନିଦ୍ରା ହେବ ଭଗ୍ନ ?

କେହି ପୁଣି କହେ ତୁମେ ରସିକିଆ ,ପ୍ରେମର ପୂଜାରୀ ,

ତେବେ ତୁମେ କୁହ ,ସେହି ପ୍ରେମ ପାଇବି କିପରି ?

କେହି କହେ ,ଭକ୍ତି ଭାବ ଥିଲେ ,ଦେବ ଦେଖା ,

ତେବେ ତୁମେ କୁହ ,ଭକ୍ତି ପାଇଁ ଦେବିକି ପରୀକ୍ଷା ?

ଏବେ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି ଜାଣିନି ତୁମ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ,

କିନ୍ତୁ ତୁମେ କୁହ ,କେମିତି ମିଶିବି ତୁମ ସାଙ୍ଗରେ ?