ସରଗ ରାଇଜ

ସପନରେ ଦିନେ ସରଗ ରାଇଜେ

  ଗୋପନରେ ପହଞ୍ଚିଲି

ନନ୍ଦନ ବନର ଚନ୍ଦନଗନ୍ଧରେ

  ଆମୋଦିତ ହୋଇଗଲି |

ପାରିଜାତ ଫୁଲ ମଞ୍ଜୁଳ ବଞ୍ଜୁଳ

  ଜୁଇ ଯାଇ ବଣ ମଲ୍ଲୀ

ମଧୁପ ଗୁଞ୍ଜନ ବିହଙ୍ଗମ ସ୍ଵନ

   ଚାରୁ ଚନ୍ଦ୍ରାତପ ବଲ୍ଲୀ |

କୁଳୁକୁଳୁ ହୋଇ ସୁରଧୁନୀ ତହିଁ

   ବହୁଥିଲା କଳକଳ

ସ୍ୱଚ୍ଛ ନୀଳନୀର ଘାଟ ମନୋହର

   ସ୍ନାନରତ ପରୀ ଦଳ |

ଦେବ ଦେବନାରୀ ବନରେ ବିହରି 

  କେଳିରତ ମୁଁ ଦେଖିଲି 

ଲତା ଉହାଡ଼ରେ ଲାଜେ ଆଉ ଡରେ

  ନିଜ ତନୁ ଲୁଚାଇଲି |

ଦେଖେ ଦେଵଗଣ ସକଳେ ତରୁଣ

  କି ସୁନ୍ଦର ମନୋହର

କାହାରି ପୟର ଛୁଇଁନାହିଁ ତଳ

  ଅପଲକ ନୟନର |

ଗୌରବର୍ଣ୍ଣ କାୟା ନାହିଁ କାର ଛାୟା

  ଵିଲୋକି ବିସ୍ମିତ ହେଲି

ନାଗର ନାଗରୀ ଶଙ୍କା ପରିହରି

  ରମଣ ରତ ଦେଖିଲି |

ଏତିକି ବେଳରେ ପ୍ରହରୀ ନଜରେ

  ସହଜେ ମୁଁ ପଡ଼ିଗଲି

ଧରିନେଇ ଖରେ ନୃପ ସମୀପରେ

  ନେଇଯାଉ ଡରିଗଲି |

ଅମରଭୁବନ ଶୋଭାର ଭଵନ 

  ରଜତ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣେ ନିର୍ମିତ

ରାଜରାସ୍ତାମାନ ସ୍ପଟିକେ ନିର୍ମାଣ

   ରୂପେଲି କୋଟାଚ୍ଛାଦିତ |

ଶ୍ୱେତବର୍ଣ୍ଣ ହସ୍ତୀ ଅଶ୍ୱ ପନ୍ତି ପନ୍ତି

   ସଶସ୍ତ୍ର ସଇନଗଣ

ଖୋଲା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚେ ବସିଥିଲେ ଉଚେ 

  ଇନ୍ଦ୍ର ମଣ୍ଡି ସିଂହାସନ |

ହେଉ ଉପଗତ ସକଳ ସାମନ୍ତ

  ଅଗ୍ନି କୁବେର ତପନ

ମହିଷ ବାହନ ସେ ଯମ ରାଜନ

  ଦେଖି ତନୁ ବିକମ୍ପନ |

ପୁଛିଲେ ବାସବ ରେ ମୁଢ଼ ମାନବ

  ନନେଇ ମୋ ଅନୁମତି

ଆସିଅଛୁ ଯେଣୁ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ ତେଣୁ

   କୁଦା ଐରାବତ ହସ୍ତୀ |

ଭୟରେ ଚିହିଳି ନିଦରୁ ଉଠିଲି

  ଥରୁଥିଲି ଗୋଟାପଣେ

ସେହି ଅନୁଭୂତି ଏବେ ବି ସ୍ମରୁଛି

  ନଆସୁ ଆଉ ସପନେ |