ସମୀକରଣ

ସମୀକରଣ ବହୁଘାତ ,

 ଅନନ୍ତ ଅସୀମ ବୋଝ

 ମଣିଷ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ଦିନ ପ୍ରତି ଦିନ ।

 ପ୍ରୟୋଗ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ଯୋଗେ ବଳୀୟାନ

 ଅବିଦ୍ୟା ଜଡ଼ ସଂଯୋଗ

 ଜୀବନକୁ କରେ ପ୍ରାଣହୀନ ,

ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ଲକ୍ଷ୍ୟ

ପ୍ରମାଦେ ଭ୍ରମିତ ହୁଏ

ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ ସମାଧାନ ।

ପ୍ରାସାଦ ବହୁତଳ, ଚାକଚକ୍ୟ

ଆରାମଦାୟକ ଶୈଳୀ ଲାଗେ ସତେ

ମୂଲାୟାମ ଜୀବନଟା

ଫୁଲସେଜ ତୁଲ୍ୟ ,

ଜାତି ଜାତି ଗାଡ଼ି ଘୋଡା କ୍ଷମତା ମୁନାଫା

କଳାଧୂଆଁ ଆମୋଦପ୍ରମୋଦ ଭିଡ଼

 ପରିଣତି

ଅଜ୍ଞାତ ଅକାଳ,

ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ଅନ୍ଧକାର ପତନ ଗହ୍ୱର ।

ମନ ଏକ ଅନ୍ତଃ କୀଟ

ଉତ୍ ଫୁଲ୍ଲିତ ତା ଉଡ଼ାଣ ନିଶା 

କିନ୍ତୁ ଅନିଶ୍ଚିତ ଅଦୃଷ୍ଟର ଗତି,

ବରଷା ଝଡ଼ି କୁ ଦେଖି

ବ୍ୟାକୁଳିତ ହୁଏ କୀଟ

ଝାଡିବାକୁ ପ୍ରାଣ ଝୀନ ପଖି ।

ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦର ଜୀବନ

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ କରୁଣାର ଅମୃତ ପ୍ରବାହ,

ଅସାର ସଂସାର ଟାରେ ଅସରନ୍ତି

ଜଡ଼ ମାୟା ମୋହ ,

ବିସ୍ମରୁଛି ଏ ମଣିଷ ଚିରନ୍ତନ

ତା ଆନନ୍ଦ ନିଦାନ,

ବିତ୍ତ ବସ୍ତୁ ଧନଲାଭେ ମଣୁଛି ନିଜକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ସିଏ ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟବାନ ।

ସୂତ୍ର ସରଳ ହେଉ ବା ଜଟିଳ,

ଜୀବନ ତ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଏକକ

ସବିଶେଷ ଆଧାର ନିଶ୍ଚିତ ।

ସୀମାହୀନ ଅନୁଲୋମ ବିଲୋମର

ଏତେସବୁ ସୁଖଦାୟୀ ଆକୃତି ବିନ୍ୟାସ,

ସମାଧାନ ଅସହଜ

ପ୍ରତିଘାତ ଗଣିତ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ,

ସ୍ଥିତି ଅଟେ ବିକଟ ସଙ୍କଟ ।

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କର୍ମେ ହିଁ ନିହିତ ଫଳ

ଜୀବନ ଅନ୍ତିମ ଘାତ ପରିଣାମ

ହୁଏତ ସବିଶେଷ,ନତୁବା

ଘାତମୂଳ ଅବଶେଷ

ଶେଷ ନିର୍ବିଶେଷ ।