ଶୀତ ରାତି

ହିମ ଝଡ ଝରେ ଝାଇଁ ଝାଇଁ କରି

ଶୀତ ମାରୁଛି ଆହୁଲା,

ଥରି ବୋଲେ ଦେହ ଠାଇ ଠାଇ କରି

ଶୀତ ଯେବେ ପହଂଚିଲା ।

ଶୀତୁଆ ବାଆ ଯେ କୁହୁଡି ସାଙ୍ଗକୁ

ଦିଶେ ନାହିଁ ପାଖୁ ମୁହଁ,

ରଜନୀ ରାଣୀର ଅଳସୀ ଚାହାଣି

କାଲୁଆ କରୁଛି ଦେହ ।

ମଗୁଶୁର ସାଥେ ମାଆ ଲଷ୍ମୀପ୍ରିୟା

ଗୃହେ କରନ୍ତି ପ୍ରବେଶ,

ଚାଷୀ ଭାଇ ତାର କ୍ଷେତକୁ ଅମଳି 

ଖାଇବ ଗୋଟା ବରଷ ।

ପଉଷ ମାସ ଯେ ଚାହିଁ ରହିଛନ୍ତି

କରିବେ ପୁଷ ପୁନେଇଁ,

ପଶ୍ଚିମ ଓଡିଶା ଦୁଲୁକିବ ପୁଣି

ସଲାଣି ତୋ ନୁଆଁଖାଇ ।

ମାଘ ଯେ ପରବ ମେଲାଣି ଆଣିବ

ମାଘ ସପ୍ତମୀଙ୍କୁ ନେଇ,

ଶୀତେ ଥର ଥର ଯାତରା ଜମିବ

ବୁଲୁଥିବେ ସାଥୀ ହୋଇ ।

ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତି ତହୁଁ ପହଂଚିବ

ବୁଡ଼ ଦେବା ତୁଠେ ଯାଇ,

ନିଆଁ ହୋଲ ଜାଳି ମକର ପାଳିବା

ଖୋଳ କୀର୍ତ୍ତନ ବଜେଇ ।

ଶୀତ ଅନୁଭୂତି କମ୍ବଳ ସ୍ଵେଟର

ଶାଲ କନ୍ଥା ଶୀତ ବସ୍ତ୍ର,

ଗଣ୍ଡି ଖୁଣ୍ଟା ଦେଇ ଅନ୍ତରା ଜଳିବ

ମାରିବାକୁ ଦେହୁ ଶୀତ ।

ଧାନ ପାଳ ଗଦା ଠିଆ ହୋଇଥିବ 

ଦିଶୁଥିବ ଐରାବତ,

ଚାଷୀ ଛାଇଁଥିବ ନଡ଼ା ଛପରରେ

ଘର ଲାଗୁଥିବ ଛାତ ।

ଆହା ଶୀତ ରାତି ଲାଗେ ମଧୁରାତି

ସାଥେ ଯଦି ଥାଏ ସାଥୀ,

ବରଫ ପର୍ବତେ ଲାଗିଯାଏ ନିଆଁ

ବଢିଯାଏ ଦେହ ତାତି ।