ଶହୀଦ

ତୁମେ ପ୍ରଣାମର ଯୋଗ୍ଯ

ତୁମେ ଧନ୍ଯବାଦର ଯୋଗ୍ଯ।

ତୁମେ ମରି କି ବଞ୍ଚିଛ 

ଅମର ଆତ୍ମା ବୋଲିତ 

ମନେ ପକାଉଛୁ ଆଜି।

ସବୁଦିନ ନ ହେଲେ ବି 

ବର୍ଷରେ ଏଇ ଦୁଇ ଦିନ।

ଗୋଟିଏ ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସ ଆଉ

ଆରକ ସାଧାରଣତନ୍ତ୍ର ଦିବସ।

ମନେ ପକାଉ ଆଉ

ସ୍ଳୋଗାନ ବି ତୁମରି ନାମରେ

କେତେ କେତେ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ଯକ୍ରମ

ଆଉ କେତେ ବି ଭୋଜିଭାତ।

ତୁମେ ତ ଅମର 

ଦେଖିନିଅ ଭାରତର ମାନଚିତ୍ର

ତୁମ ପରି ଯୋଗ୍ଯ ଯେତେ ଏଠି

କେମିତି ଲୁଟିବାରେ ମଗ୍ନ

ଏଠି ସ୍ବାର୍ଥ ଚାଲେ ପ୍ରତି ହୃଦୟରେ

ସୁନ୍ଦର ଚେହେରା ତଳେ

ପାଣି,ପବନ ଓ ଆଲୋକ।

ଯଦିଓ ଅଳ୍ପ କେଇ ଜଣ ଆପଣଙ୍କ ପରି

ଯେଉଁମାନେ ସ୍ମରଣ କରି

ରକ୍ତ ନିଗାଡ଼ନ୍ତି

ଭବିଷ୍ଯତ କାମନାରେ ମଗ୍ନ

ଶୟନେ ସ୍ବପ୍ନରେ ବଞ୍ଚି ଥାଉଥାଉ ବରିବାକୁ

ମରିମରି ମଧ୍ଯ ବଞ୍ଚି ରହିବାକୁ।

ହେ ମହାନ ଆତ୍ମା ! 

ଆପଣଙ୍କୁ କୋଟିଏ ପ୍ରଣାମ

ମନ ଓ ହୃଦୟରୁ ଏଇ ନିଅ

ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ସୁମନ।

ଆପଣ କିନ୍ତୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତୁ  

ଯେତେ ସବୁ

ଅପକର୍ମ,ଲୁଣ୍ଠନ ଓ ଶୋଷଣ।