ଶବ୍ଦ-ନିହାଣ

ମୋ ଅବଚେତନ ମନର-

ଅସଜଡା ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ବାରମ୍ବାର

ତୁମେ ଉଂକିମାର,

ରତି-ଇଚ୍ଛି ଅବା ଅଳସ ଭଂଗୀରେ,

ମୃଦୁ-ପଦ-ପାତେ

କୋଟି-କୃଷ୍ଣଚୁଡା ରଂଗଭରି ଓଠେ,

ସଦର୍ପେ-ଦୋଳିତ କରି ଉନ୍ନତ ବକ୍ଷୋଜ,

କ୍ଷୀଣ-କଟି, ରଂଭା-ଊରୁ ଦେଶ,

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସୋଭା-ଜିଣି ଭୁରୁ-

ଆକର୍ଣ୍ଣ-ଆମଂଚିତ ଚାପ,

ମୃଦୁ-ମଧୁର ହାସେ-

ଝରିପଡେ ସତେ

କୋଟି-ଜୋଛନାର ଧାରା,

ମୋ ହୃଦୟ-ଆକାଶେ....

ଅନୁଢା-ଅକ୍ଷତା ଅନାବିଷ୍କୃତା

ସୁକୁମାରୀ କବିତା'ଟିଏ ତୁମେ,

ମୋ ଶବ୍ଦର ନିହାଣ ଛୁଇଁ ଯାଏ

ତୁମ କୋମଳ-ଚିବୁକ,

ଚୁମି'ଯାଏ ଅଳତା-ରଞିତ

ତୁମ ଗୋଲାପ-କୋମଳ ପାଦ-ବେନି,....

ମୋ ଶବ୍ଦ-ନିହାଣର ଧାର ଖୋଦି'ବସେ

ତୁମ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଦେହର

ଅଂକା-ବଂକା ରେଖା'ଚିତ୍ର ମନୋଜ୍ଞ-ମଞୁଳ,

ଉଖାରି ଆଣେ-

ହୃଦୟରୁ ଆସି ଓଠ'ଧାରେ ମିଳାଇ'ଯାଉଥିବା-

ଅପରିଷ୍ଫୁଟ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଭାଷାକୁ

ଶବ୍ଦରେ-ଶବ୍ଦରେ

ଅଂଗ-ବଲ୍ଲରୀର ରେଖାରେ ରେଖାରେ...

ସତେ'କି ତୁମେ ମନ-ଅଗଣାରେ

ସୁନା'ଝରା ଚନ୍ଦ୍ରାତପ ତଳେ

ମୋ ଅନୁଢା-

ଅବଗୁଣ୍ଠନା'ବତୀ ନବ-ବଧୂ'ଟିଏ ତୁମେ,

ଆସନ୍ନ-ଆଗତା ରତି'ଲଗ୍ନା ରାତି

ମିଳନେ ଶଂକା'କୁଳା

ରତି-ଅନଭିଜ୍ଞା ତୁମେ,

ବିନ୍ଦୁ-ବିନ୍ଦୁ ସୋହାଗ'ର ଶ୍ୱେଦ ମତି-ସମ,

ନାସାଗ୍ରେ ଝଟକେ,....

ଆସ ପ୍ରୀୟେ ନ'କରିଣ ଭୀତି,

ଭରି'ଦେବି ଅଞୁଳିରେ ତୁମ

ଚୁନା-ଚୁନା କୋଟି ତାରା-ଫୁଲ,.

ଅଂଗେ-ଅଂଗେ ଫୁଟାଇବି-

ଶତ-କଦମ୍ବର ରାସ...

ରଜନୀ-ଗନ୍ଧା'ର ମତୁଆଲା ସୁଗନ୍ଧ'କୁ

ଭରି'ଦେବି ତୁମ କେଶ-ଗୁଚ୍ଛର

ଗହନ ବନାନୀ'ରେ,..

ଜାଳି'ଦେବି ସହସ୍ର-ମଶାଲ-

ପ୍ରତି ଲୋମ କୂପେ-କୂପେ ତୁମ,

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳି ଉଠିବ ଦିଗ୍-ବିଦିଗ୍

ମୋ ପ୍ରେମ'ର ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ଆଭାରେ,

ଉଦ୍ଭାସିତ ହେବ ନବ-ଦିଗନ୍ତ'ରେ

ମଧୁ'ଭରା ଜହ୍ନ-ରାତି,

ଆସ ପ୍ରୀୟା-ଆସ ସାଥୀ....##