ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସୁନାବେଶ

ଆଷାଢ଼ ଶୁକ୍ଳର ପବିତ୍ର ଦିବସ 

  ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପର୍ବ

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଆଭୁଷଣେ ଭଗ୍ନୀଭ୍ରାତା ସଙ୍ଗେ 

   ରଥେ ପ୍ରଭୁ ଉପବିଷ୍ଟ । 

ଏ' ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାଭ ପରବ ଜଗତ ବିଖ୍ୟାତ 

    ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଦିଚ୍ଛା ମାତ୍ର

ଭକତର ନେତ୍ର ଦେଖେ ସୁନା ବେଶ 

    ଜଗନ୍ନାଥ ସର୍ବ ମିତ୍ର ।

ଦ୍ଵାଦଶ ବିବିଧ  ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଅଳଙ୍କାର 

    କଟିମାଳା ଅଣ୍ଟାସୂତା

କିରିଟି କୁଣ୍ଡଳ ରତ୍ନ ଗଳା ମାଳ 

  ମସ୍ତକେ ମୁକୁଟ ଶୋଭା । 

ଅଶେଷ ମହିମା ହେ' ପ୍ରଭୁ ମଣିମା 

  ଜଗତ ଗୋସାଇଁ କର୍ତ୍ତା

ରଥେ ରଥ ଯାତ୍ରା ରଥରେ ବାହୁଡା 

  ଭକତ ପ୍ରେମରେ ବନ୍ଧା । 

ଆହାକି ସୁନ୍ଦର ଏ' ଶୃଙ୍ଗାର ବେଶ 

  ଦର୍ଶନେ ବିମୁଗ୍ଧ ଭକ୍ତ ,

ପାପନେତ୍ର ଯେବେ ଦେଖେ ମହାଭାବେ 

   ମନପ୍ରାଣ ହୁଏ ସିକ୍ତ । 

 ବିଧିର ବିଧାନ ହେ'ଚକା ନୟନ 

   ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ

ତବ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଭକ୍ତ ଭିଡ ଜମେ 

   ଆହାକି ସମ୍ବନ୍ଧ ଭାବ ।

ପ୍ରଥା ପରମ୍ପରା ବିଶ୍ଵରେ ନିଆରା 

   ସମୃଦ୍ଧ ଉତ୍କଳ ଛବି

ସଂସ୍କୃତି ଚିତ୍ରିତ  ତୁମ୍ଭରି ସ୍ଵୀକୃତ 

   ହସେ ଅଂଶୁମାନ ରବି ।

ହେ'ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଚୂଡ଼ାମଣି ରସିକ କେଶରୀ 

   ଦୀନବନ୍ଧୁ  ଦଇତାରୀ

ରଥପଥ ମିତ ଆଶୀର୍ବାଦେ ନିତ୍ୟ 

   ରୋଗ ଶୋକ ନିଅ ହରି ।

ତୁଳସୀ ଦୟଣା କିରତି କରୁଣା 

    ସବୁତ ତୁମ୍ଭରି ଲୀଳା

ଭାଵ ବିନୋଦିଆ ହେ'ଜଗା କାଳିଆ 

    କୃପାବଳେ ଭାସେ ଭେଳା ।

ସୁସଜ୍ଜିତ ରଥ ନନ୍ଦିଘୋଷ ପ୍ରୀତ 

    ରଥାରୂଢ ଜଗନ୍ନାଥ

ସୁନାବେଶ ରୂପ ସମୃଦ୍ଧି ସନ୍ଦେଶ 

    ପାଦପଦ୍ମେ  ପ୍ରଣିପାତ ।