କେବେ ସୁଖ କେବେ ଦୁଃଖ

ମଉସୁମୀ ଆସେ ଯେବେ ଡେଇଁ ସାତ ସାଗର

ମୋ ଗାଆଁ ଆକାଶେ ହୁଏ ବଉଦର ସମ୍ଭାର ।

ଘଡଘଡି ଡାକେ ରହି ସୌଦାମିନୀ ଝଲସେ

ବାରିଦରୁ ଝରେ ନୀର ମନ ନାଚେ ଉହ୍ଲାସେ ।

ଓଳିଦେଇ ଖସିପଡେ ଜଳକଣା ସତ୍ବରେ

ଫୁଟିଭାସେ ଝରାଫୁଲ ଦେଖି ଲାଗେ ଖୁସିରେ ।

କାଗଜର ନାଆ ଭାସେ ଶିଶୁ ହାତ ତିଆରି

ଜଳମୟ ଦେଖାଯାଏ ନଦୀ,ନାଳ,ଗୋହରି ।

ନୀଳ କଇଁ ହସିଉଠେ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଚଟାଣେ

ଚଷା ଯାଏ ହଳ ନେଇ ଆନନ୍ଦିତ ପରାଣେ ।

ରାଖୀ ଆସେ ଭଉଣୀର ସେନେହର ଡୋରିରେ

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସୁଶୋଭିତ ଗଗନର କୋଳରେ  

ଜଗା ଯାଏ ନନ୍ଦିଘୋଷେ ମାଉସୀ ମା' ଘରକୁ

ଭକତକୁ ସୁଖ ଦିଏ ଆସି ତାଙ୍କ ପାଶକୁ ।

କଖାରୁ, କାକୁଡି, ଲାଉ ଜାତିଜାତି ପରିବା

ରୋଷେଇ ଘର ବିଳାସ ଭୁଲିଗଲା ଡରିବା ।

ଆଞ୍ଜୁଳାରେ କେବେ ସୁଖ କେବେ ଦୁଃଖ ଭରଇ

ନିଦାଘର ଜ୍ବଳନରୁ ଉଦ୍ଧାର ସେ କରଇ ।