ଧରାଅନା ହାତେ କୋଡ଼ି କୋଦାଳ

ସଂସାର ବନର ଫୁଲକଢ଼ ଆମେ 

କୋମଳ କଳି କମଳ

ନବ ରବିକରେ ଫୁଟିବୁରେ ଦିନେ 

ହାତେ ଧରାଅନା କୋଡ଼ି କୋଦାଳ ।

ଜୀବନର ଭାର କାନ୍ଧରେ ଥୋଇ

ପାଠ ବଦଳରେ କାମ କରାଇ

ସାଙ୍ଗ ସାଥି ମେଳ ସାରି ତ ଦେଲ

ଖେଳାବୁଲା ବେଳେ ବୋଝ ଲଦିଲ ।

ନାଚଗୀତ ସବୁ ପାଶୋରି ଦେଇ

ହାତେ ଝାଡୁ ପରା ଧରାଇ ଦେଲ

ପିଲାଦିନ ମୋର ହଜାଇ ଦେଇ

ଖୁସି ଯେତେ ସବୁ ଛଡାଇ ନେଲ ।

ରାସ୍ତାକଡ଼ରେ ଜୀବନ ବିତାଇ

 ନିରାଶେ ଆଖିରୁ ଲୁହ ପୋଛଇ

ଆହାର ମୁଠିଏ ପାଇଁ ଧିକ୍କାର

ପାଇଅଛି ପ୍ରତିନିତି ଠୋକର ।

ଜୀବନରେ ଭରା ଅଛି ଅନ୍ଧାର

ଭବିଷ୍ଯତ ପରା ଅନେକ ଦୂର

ପେଟର ଭୋକରେ ମନ ଅସ୍ଥିର

ବିଦ୍ୟାଳୟ କାହିଁ କେତେ ଯେ ଦୂର ।

ଆମ ଅଧିକାର ଫେରେଇ ଦିଅ

ସୁନାର ଭାରତ ଗଢେଇ ନିଅ

ମୁକ୍ତିର ମଶାଲ ଆମେ ଜାଳିବୁ 

ସୁରକ୍ଷିତ ହୋଇ ପାଠ ପଢିବୁ ।