ବାହାଘରର ଦୁଇଟି ସ୍କେଚ୍

   (  ୧ )

ଆଗରୁ.....

ବାହାଘର ଯେବେ ଠିକ୍ ହେଉଥିଲା

ଝିଅଟିକୁ ଡରରେ ହେଉଥିଲା ଜର

କେମିତି ଯିବ ସେ ବାପା ମାଆଙ୍କୁ ଛାଡି

ଗଢିବ ନୂଆ ସଂସାର ।

ଛାଡ଼ି ପାରୁନଥିଲା ବାପା ମାଆ ମୋହ

ଛାତିରୁ ତା'ର ଉଠୁଥିଲା

ବେଦନାର କୋହ

ଭାଇ ଭଉଣୀ ଓ ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ ଛାଡି

ଚାଲି ଯିବ ସିଏ ନୂଆ ଦୁନିଆକୁ

ଭାବି ଗଡାଇ ଚାଲେ ସେ ଲୁହ ।

ଚିନ୍ତାରେ ଚିନ୍ତାରେ ସରୁଥିଲା ଦିନ

ଛାଡୁଥିଲା ଖିଆ ପିଆ

ମାଆ ଆସି ତା'ର ବୁଝାଉ ଥିଲା

ପରକୁ ଆପଣା କରିବୁ ଝିଅଲୋ

ଗଢିବୁ ନୂଆ ଦୁନିଆ ।

ବେଦୀ ମଣ୍ଡପରେ ବସୁଥିଲା ଯାଇ

ହାତେ ଓଢ଼ଣୀକୁ ଟାଣି

ସ୍ୱାମୀଟି ତାହାର କେମିତିଆ ବୋଲି

ପାରୁନଥିଲା ସେ ଜାଣି ।

ବିଦା ହୋଇ ଯେବେ ଯାଏ ଶାଶୁ ଘର

ଆଖି ଲୁହରେ ଧୁଏ ସେ ସଭିଙ୍କ ହୃଦ

ଝିଅ ବିଦାବେଳ କେତେ ଯେ ଦାରୁଣ

ଶୁଖେ ନାହିଁ କା'ର ଲୋତକ ଧାର ।

ବହୁ ଆକାଂକ୍ଷିତ ବାସର ଶେଯରେ

ଅଗ୍ନିଟିକୁ ରଖି ସାକ୍ଷୀ 

ଅଜଣା ଲୋକକୁ କରେ ଆପଣାର

ଦେଇ ତା' ଅନୁଢା ସମ୍ପତ୍ତି ।

ଦୁଇ ଆତ୍ମା ହୋଇ ଯାଏ ଏକାକାର

ଦୀପ ନିଆଁ ଥାଏ ସାକ୍ଷୀ

ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ପବିତ୍ର ପ୍ରେମରେ

ହୁଅନ୍ତି ସେ ପତିପତ୍ନୀ ।

       ( 2 )

ଏବେ.....

ଏବେକାର ବାହାଘର

ନାହିଁ ସେଠି ଡର

ହେବ କାହିଁକି ବା ଜର

ନିଜେ ଝିଅ ହେଉ କିମ୍ବା ହେଉ ପୁଅ

ଠିକ୍ କରନ୍ତି ନିଜ ସ୍ୱୟଂବର

ଅନ୍ତିମ ଲଗ୍ନରେ ଖାଲି ଯାହା ଲୋଡାହୁଏ

ବାପା ମାଆଙ୍କର ଶେଷ ହସ୍ତାକ୍ଷର ।

ହସ୍ତାକ୍ଷର ମିଳିଗଲେ

ମନପକ୍ଷୀ ହୁଏ ନଭଶ୍ଚୁମ୍ବୀ

ଡିଜେର ତାଳେ ତାଳେ ନାଚ ଗୀତ

ଆଉ ରିଙ୍ଗ୍ ସେରିମନି

ହାତରେ ଲାଗଇ ମେହେନ୍ଦୀ ।

କେତେବେଳେ ଡେଟରେ

ପାର୍କ ଯିବା ହୁଏତ

ପୁଣି କେବେ ନାମିଦାମୀ 

ହୋଟେଲରେ ହୁଏ ମଧୁଶଯ୍ୟା

ଖାଲି ଯା' ନାମକୁ ଏଠି ବାହାଘର

ବାଜେ ସାହାନାଇ ବାଜା ।

ଡର କେବେ ଆସେନି ବୋଲି

ହୁଏନାହିଁ ଜ୍ୱର  

ମାଆ ଆସି କାନରେ ଚୁପି ଚୁପି କହେ

ସ୍ୱାମୀକୁ ତୋ କରିବୁ ସବୁଠାରୁ ନିଜର

ଆଉ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପର ।

ଝିଅ ବିଦା ବେଳେ ଏବେ

ଲାଗେନାହିଁ ଆଉ ଦୁଃଖ

ହସି ହସି ଝିଅ ଯାଏ

ନଥାଏ ତାହାର ଦୁଃଖ ।

ସରିଯାଏ ବିବାହ ଭୋଜି

ହୁଏ ବେଦୀ ମୁହଁ ପୋଡା

ଏବେ ଆସେ ଶାଶୁ ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କ ପାଳି

ତାଙ୍କୁ ହୁଏ ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମେ ଛଡା ।