ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ

ସହର ପ୍ରାନ୍ତରେ ଜୀବନ ଯାତନା

ସହିତ ହୁଅଇ ନାହିଁ

ଜୀବନଟା ଏକ ଜଟିଳ ଗଣିତ

ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ ପାଇଁ ।

ନିସଙ୍ଗ ଜୀବନ ବିଶ୍ୱାସ ଭରିଲା

ଅଜଣା ବିଦେଶୀ ବାବୁ

କାମନା ବାସନା ଥିଲା ତାର ଭରି

ଧରିଲେ ପୋଲିସ ବାବୁ ।

ସଂସାର ସାଗରେ ସବୁତ ଅଚିହ୍ନା

ଜୁଇଅଗ୍ନି ଜଳିଗଲେ

କର୍ମର ପେଡିଟି ଭସ୍ମ ହୁଏନାହିଁ

ମୋହକୁ ଜାବୁଡି ଭଲେ ।

ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ ଦୋଷ ଦେଖ ନାହିଁ

ନିଜ ଭୁଲ ନିଜ ପାଖେ

ନିଜର ସମ୍ପର୍କ ସ୍ୱାର୍ଥୀଟି ହୋଇଲେ

ଦୋଷ ଧରେ ନାହିଁ ମୁଖେ ।

ଅଚିହ୍ନା ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଋଣୀ କରିଦିଏ

ମହାନତା ଗୁଣ କୀର୍ତ୍ତି

ନୂତନ ଆଲୋକ ଜୀବନେ ଦେଖାଏ

ହୃଦୟେ ମାନଵ ଗୀତି ।

ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନାର ପରିଧି ମଧ୍ୟରେ

ଜୀବନଟା ଵିତୁଥାଇ

ଅଂହିସା ପଣରେ ସମ୍ପର୍କ ସୂତାରେ

ସାରା ଦେଶ ଭାଇ ଭାଇ ।

ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ ଛଳନା କରଇ

ଧୃଷ୍ଟତା ରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ

କର୍ମର ପାଣ୍ଡୁଲିପି ଅଭିଶପ୍ତ ତ

ଧିକ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଜୀବନ ।