ଆତ୍ମା ଓ କୋଠି

କାମନା ବାସନା ତୀବ୍ର ଅନୁଭୂତି

କ୍ଷୁଧା ଜ୍ୱାଳା ମଧ୍ୟେ ସୃଷ୍ଟି

ମାନଵ ଶରୀର ତ୍ରିବିଧ ଅଜ୍ଞାନ

ସ୍ଥୂଳ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଓ ଜ୍ଞାନଟି ।

ଜଡ ଉପାଦାନ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ତ ଆତ୍ମା

ଲକ୍ଷଣ ତାର ଚେତନା

ଶରୀର ନଷ୍ଟେ ଚେତନା ଶକ୍ତି ଲୋପେ

ଶରୀରରୁ ଭିନ୍ନ ଆତ୍ମା ।

ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ଜରା ବ୍ୟାଧି ଆଭରଣେ

ଶରୀର ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ପ୍ରାଣ ସରୋବରେ ଆତ୍ମାଟିର ଖେଳ

ଅମର ଅକ୍ଷୟ ଆତ୍ମା ।

ଶରୀର ଆତ୍ମାର ସମଷ୍ଟି ରେ ଜୀଵ

ଉପଲବ୍ଧି ଆତ୍ମା କୋଠି

ପରମାତ୍ମାଙ୍କର ଏକ ଅଂଶ ଆମେ

ଅନ୍ତର୍ମୁଖୀ ଚାବିକାଠି ।

ଆତ୍ମା ବିନା ପ୍ରାଣ ପିଣ୍ଡ ମୃତ୍ୟୁ ନାମେ

ପାର୍ଥିବ ଶରୀର ସତେ

ଆତ୍ମା ପାଇଁ ଦେହ କୋଷ ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି

ଆତ୍ମା ତ୍ୟାଗେ ଜଡ ସତେ ।

ଆତ୍ମାକୋଠି ସୂକ୍ଷ୍ମରୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ରୂପତ

ଧ୍ୟାନ ବଳେ ଅନୁଭବ

ପଞ୍ଚ ତତ୍ତ୍ୱ ଗଢ଼ା ଏହି ଶରୀରଟି

ପଞ୍ଚ ଭୂତେ ଲୀନ ହେବ ।

ଶରୀର ମନ୍ଦିରେ ଆତ୍ମାର ନିବାସ

ଆତ୍ମା ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଜ୍ଜୁଳିତ

ଆତ୍ମାଫୁଲ କେବେବି ଶୁଷ୍କ ନୁହେଁତ

ପ୍ରଭୁ ସ୍ପର୍ଶ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ।

ଶରୀର ମହୁଫେଣା ସଦୃଶେ ଦୃଶ୍ୟ

ଆତ୍ମାରେ ହିଁ ମଧୁରତା

ଶରୀର ଅଳଙ୍କାର ଆତ୍ମା ହିଁ ସୁନା

କାଳ ଫାଶେ ବିଲୀନତ ।

ଆତ୍ମାକୋଠି ରେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସକ୍ରିୟ

ଜ୍ୟୋତିରେ ଉଦ ଭାସିତ

ସମୟ ସ୍ରୋତେ ଚୈତନ୍ୟ ର ଲୀଳା

ମୁକ୍ତି ପ୍ରତୀକ୍ଷା ଆତ୍ମାତ ।

ମାସ ଦଣ୍ଡ କାଳ ନ ଦେଖେ ବୟସ

ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରେ ପହଞ୍ଚଇ

ପ୍ରେତ ଲୋକେଆତ୍ମା କରେ ଅବସ୍ଥାନ

କ୍ରିୟା ପରେ ବାହୁଡ଼ଇ ।

ବହୁସ୍ତର ଅଛି ତ୍ରିଲୋକ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ

ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତା ଗମନ

କର୍ମନୁସାରେ ବିଚାର ହୋଇଥାଏ

ଆତ୍ମାକୋଠି ରେ ମଗ୍ନ ।

ଉତ୍ତମ କର୍ମରେ ଉତ୍ତମ ଯୋନି କୁ

ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏତ ଜିବାତ୍ମା

ଅପମୃତ୍ୟୁ ସହ କୁକର୍ମୀର ମଣିଷ

ଅତୃପ୍ତେ ଭ୍ରମଇ ଆତ୍ମା ।