ଆରାଧନା

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଦୀନବନ୍ଧୁ

ଦୁଃଖହାରୀ କୃପାସିନ୍ଧୁ

କୃପାକର ଏ ସୃଷ୍ଟିକୁ

ବ‍ାଳୁତ ମୁହିଁ

ନଜାଣେ ତୁମ ବନ୍ଦନା

ମନ୍ତ୍ରପାଠ ପୂଜାର୍ଚ୍ଚନା

ଘେନ ମୋର ଆରାଧନା

ଧରିବ ନାହିଁ ॥

ଦୋଷ ମୋତେ କ୍ଷମା ଦେବ

ଯଦି ଦୋଷ ମୋର ଥିବ

କ୍ଷମା କରିପାର ବୋଲି 

ଈଶ୍ବର ତୁମେ

ସବୁକିଛି କରିପାର

ଶକତି ତୁମ ଅପାର

ବିଶ୍ବାସେ ମୋହର ତୁମେ

ତୁମେ ମୋ କର୍ମେ ॥

ଶକତି ନାହିଁ ମୋହର

ନାହିଁ ଧନ ବଳ ମୋର

କରୁଣା ସାଗର ତୁମେ

ଚରଣେ ତୁମ

ଶରଣ ଦିଅହେ ମୋତେ

ଦିଅ ପଛେ ଦୁଃଖ ଯେତେ

ତୁମ ବିନା ଏ ଜୀବନ 

ନରକ ସମ  ॥

ଲୋଡା ନାହିଁ ଧନ ବଳ

ଲୋଡା ଜ୍ଞାନ କଉଶଳ

ଦିଅନା ସେପରି ଜ୍ଞାନ

ଯେଉଁଠି ମୁହିଁ

କରିବି ତୁମକୁ ପ୍ରଶ୍ନ

କେହି ନାହିଁ ଭଗବାନ

ଏପରି ଭାବନା ମନେ

ଆସିବ ତହିଁ ॥

 

ହରି ନିଅ ମନୁ ମୋର

ସବୁ ଗର୍ବ ଅହଂକାର

ଦୂରକରି ପାପ ମନ୍ଦ

ଭାବନା ଯେତେ

ତେଣୁ ବିନତୀ ମୋହର

ଦିଅ ମୋତେ ସୁବିଚାର

ଭଲ ମଣିଷଟେ କରି

ଗଢହେ ମୋତେ ॥