ये श्रीकृष्णा

तू प्राणाहूनही प्रिय सर्वांना 

ये श्रीकृष्णा नंदलाला कान्हा||धृ||

तन-मन माझे खुलले 

मन वेडे तुझ्यावर भुलले

मोहक अश्या तुझ्या रुपांना 

ये श्रीकृष्णा नंदलाला कान्हा||१||

पानं-फुलं ही हळुवार डोले

होई बावरी राधा वेलीवर झुले 

घालुनी साद बासरिच्या सुरांना 

ये श्रीकृष्णा नंदलाला कान्हा||२||

नटखट तू सारे खेळ खेळुनी

 सुंदर मोरपिस केसांत माळुनी

सोबत घेऊनी गोप-गोपीकांना 

ये श्रीकृष्णा नंदलाला कान्हा||३||