वंचितांची दीपावली

दीपावली वंचितांची

कधी आनंदी नसते ।

फक्त पोटाची खळगी

रोज भरत असते ॥१॥

सोंगढोंग मौजमज्जा

नाही त्यांच्या नशिबात ।

अन्न पोटाला आधार

उभं आयुष्य कष्टात ॥२॥

दीन दारिद्र्याची व्यथा

कुणा कधी सांगणार ।

वेळ काळ निभावती

नाही कुणाचा आधार ॥३॥

दुःख दारीद्र्य अंधार

रोज गरीब घरात ।

देह धुपत जळतो

वात पेटते उरात ॥४॥

दृष्टी वास्तव हेरावे

असे घटक वंचित ।

दाता वृत्तीने खोडावे

त्यांचे भविष्य संचित॥५॥

फटाक्याचा व्यर्थ खर्च

मोठ्या मनाने टाळावा ।

गरीबांच्या मदतीला

हात सढळ करावा ॥६॥