विसावा

दाहीदिशा ह्या मनोहारी 

साक्ष देती पवित्र प्रीतीला 

विसावलो आज क्षणभर 

उपमा ना गोड मिठीला 

पंचतत्वे विचरती चोहीकडे 

प्रेम तसें हे आपले फुलले 

सखी तू मितवा मी तुझा 

मनमंदिरात सुगधं भरले 

ताजमहाल जरी अजरामर 

प्रीत ही आजीवन राहील 

वचनात राहू बांधील सदा 

दुरावा ना कधी येईल 

सुखद भविष्य साकारतोय 

स्वप्न रंगीत सारे सजवतोय 

समाधानात हातात हात 

एकमेकात बघ हरवतोय