तो अलवार भिजवुनी गेला

हृदयाच्या जखमांवरती

तो अलवार फुंकूनी गेला

पाऊस माझ्या शुष्क भावनांना

अलवार पणे सुखावून गेला

निष्पर्ण झाडापरी हृदय माझं

त्यावरी त्याचा एक थेंब ओघळला

स्पर्शून गेला प्रत्येक थेंब अंगास

अन हृदयात माझ्या तो भिनुन गेला

अंगावरती झेलूनी धारा

फुटले निष्पर्ण हृदयास बांध

सोबतीस माझ्या होती हिरवळ

अन ओल्या मातीचा सुगंध

कोसळत होत्या डोईवर सरी

आला भावनांना पूर

सौंदर्य वाढवी या क्षणांचे 

कोकिळे चे मंजुळ सूर

वाळवंटा परी हृदय माझं

तो आला अन मज स्पर्शूनी गेला

पावसाचा प्रत्येक थेंबाने जसा

मनी प्रेमाचा अंकुर फुलला

इंद्रधनुनी बांधली मखर

आरास सजली मावळती किरणे

कुंद कळ्या नी मोहरले मी

आज फिटले डोळ्याचे पारणे

हसल्या वेली, हसली पाने

हसली सारी सृष्टी

लाजून थबकले हृदय माझे

जे होते दुःखी कष्टी

आजचा पाऊस मजला

काहीतरी वेगळाच वाटला

कौलावरून बरसला तो

अन माझ्या हृदयात विसावला

व्याकुळ हृदयास माझ्या

तो अलवार स्पर्शूनी गेला

सुकून गेलेल्या भावनांना

तो अलवार भिजवुनी गेला

पुनःच उमटला इंद्रधनू

फुलली बाग माझ्या स्वप्नांची

आता पुनः पुनः वाट पाहते

काळ्या मेघातून तो बरसण्याची