थेंब

व्हावे आकाश सागर

स्वप्न नव्हतेच मुळी

झालो थेंब उगमाचा

डोंगराचा आहे ऋणी

नाही लाटांचे तडाखे

नाही वादळाचे भय

सांडताना कुशीतून

अंगभर होते लय

पुरे आकाश मोकळे

माझ्यामध्ये डोकावते

थेंबाथेंबांनी जडते

माझे सागराशी नाते

इवलासा जीव माझा

असा मोठामोठा होतो

त्याच्या इवल्या रूपात

ब्रह्मांडाचा लोप होतो