स्वप्नरंगी रंगले.....

अलवार अलगुजाचे नादे

तो स्वप्नझुल्यावर तरंगे

एक स्वप्न विव्हल वेडे

मम नयनी ते विराजे.....

क्षितीजापाशी अवचितसे

निळसर गोंदण सजे

सोनसळी पाऊलपंखी

तो श्यामसखा विहरे|१|

मी ध्यानमग्न एकटी

गर्दरानी यमुनातटी

नेत्र आसुसले भेटी

अवचित समोर पाऊले उमटती|२|

भरजरी पितांबर कटी

त्यावर कशिद्याची वेलबुट्टी

अलगद सुवर्ण पाव्याची

अधरोष्ठा पडतसे मिठी|३|

येऊनी मम समीपसा

तो मनमोहन उभा ठाकला

निमिषमात्रे दृष्टादृष्ट होता

नयनी तो मम हरवला|४|

तयाच्या नील मृदुल करस्पर्शे

विगलित माझी गात्रे हर्षे

धुंदी नयनी मनही तरसे

गाली लज्जेचा रक्तिमा बरसे|५|

सावळ्या बाधेने मज पिडीले 

व्याकूळ मन स्फुंदून रडले

का या कातरवेळी मज छेडीले

स्पर्शसहवासे अवघे तनू शहारले|६|

सावळ्या, तव रंगी मी रंगले

निळाईचा शेला मी पांघरले

मोरपिसाची काचोळी ल्याले 

तिन्हीसांजी तुज सर्वस्व अर्पियले|७|

मनमोहना हे जगजेठी

अलगद मिठीत मज कवळशी

मी राधा मीच तव मधुरा प्रीती

तव मिलनी एकात्म्याची प्रचिती|८|