तृप्त मी

दाटले भाव वेडे

नेणिवांचे अंतरी

काजव्यांच्या झगमगाटी 

जाणीवांचे स्वप्न उरी|१|

भावबंध नात्यांचे

जरी मी गुंफले

पाय माझा मोकळा 

मी नाही गुंतले|२|

हृदयी तव तेवते

शांत मी निरांजनापरी

धग तुज न लागो 

पेटूनी स्वाहेपरी|३|

कुंठीत श्वास माझे

केतकीच्या रे बनी

चंदनासम का झिजविशी वेड्या

देह तेजस्वी तनमनी|४|

सुवर्ण चंपक देश माझा 

गंधाळते दाही दिशी

दरवळूनी श्र्वास सारे 

जाहले मी आता रिती|५|

साठवांच्या आठवांचे 

डंख तुज दंशती रे

विसरुन त्या स्मृतींना

पसरवुनी पंख तू घे भरारी|६|

मळभ दाटल्या भावनांना

आसवांनी तू झरू दे

कर आकाश मोकळे मनाचे

उमलुनी पुन्हा फुलू दे|७|

अनुरक्त अनुरागाचे 

क्षणिक ते भांबावलेपण

सरले सारेच मागे 

उत्फुल्ल प्रितीचे ते क्षण|८|

बहरले जीवनी माझ्या 

काही न आता कमी 

सहवासे तुझ्याच रे 

तृप्त मी तनमनी|९|