श्रेष्ठदान

उमलताच पुष्प संसारवेलीवर

सुगंध जीवनी दरवळला

रत्न कन्याचे पोटी आले

आदराने स्वीकारा लक्ष्मीला

बेटी म्हनजे धनाचिं पेटी

म्हण ना खोटी अर्थाची

सौभग्याने मिळते मुलगी

जशी वात तेवते पणतीचिं

उद्धरन्या कुटुंब दोन्ही

जन्म घेते कन्या

कल्याण करते घराचे

सत्य हे आहें जोगे मानण्या

संगोपन करतात पालक

आनंद ह्यात सामावला

जपतात फुलाप्रमाणे मुलीला

पाठ ना देत कर्तव्याला

येताच तरुणपन उंबरठ्यावर

शोधतात उपवर खास

येतो दिवस विवाहाचा

आयुष्यभर ज्याची असते आस

कन्या येताच मंडपात

जीव हेलावतो पालकांचा

परी घर शोधले उचित

आनंद असतो सप्तआसमंताचा

विधी येतो कन्यादानाचा

भरून येतात डोळे

जपले लेकीला इतके वर्ष

रडतात मायबाप भोळे

पोटचा गोळा जाहला परका

सुखाने नांदो हीच अपेक्षा

करून कन्यादान मोठ्यामनाने

तरी चेहरा हसरा असने हीच सत्वपरीक्षा