सावळ्याची सावली

घेऊन आला तो नभ संगे

  सावळ्याची सावली

यमुनेच्या किनारी विसावली

  संध्या ही बावरी

नीलकमलाने हलकेच उलगडली

     एक एक पाकळी

   ह्या सुगंधाने मोहित झाली 

   सृष्टी ही सारी

हर्षित होऊन मृगाने 

   पावले ती थरकवली 

चातकाच्या अमृत तृष्णेची 

  प्रतिक्षा ही संपली

मेघातून ओघळू लागल्या ...शुभ्र मोत्यांच्या सरी

मृदेने ही हलकेच उघडल्या.... अत्तरांच्या कुपी

वृंदावनीची राधा 

ओथंबून न्हायली

मीराची भक्ती 

पानापानातून गायली

जेव्हा घेऊन आला तो .... सावळ्याची सावली