रागावलास का पाऊस राजा

रागवलास का पाऊस राजा

 तुझ्याविना जगणं ही सजा 

कधी डोळ्यात पाणी तर कधी हासू 

जागावलास‌ का माणसातला माणुसकीचा दर्जा 

कधी देतोस मजा कधी भली मोठी सजा 

रागावलास का पाऊस राजा

 तुझ्या विना माणसाची काडी किंमत नाही 

तुझ्या अथांग तांडवा पुढे काहीच चालत नाही 

चुकले आमचे राजा केला नाही तुझा विचार 

निसर्गाचा कधीच समजलं नाही वापर

 तुझ्याविना आमची तहान भूक भागत नाही

माहीत असून तुला तू तसा वागत नाही

 माणसाने भोगला त्याच्या कर्माचा नतीजा

रागावलास का पाऊस राजा

 अनेक कुटुंब पुरामध्ये वाहून गेली

 तू मित्र की शत्रू ही द्विधा झाली

 कसा वाचवू मरणार्‍या जीवाला

 तुला थांबवायची युक्ति मिळेना कुणाला

दया येऊ दे राजा तांडव थांबव ना

 मीरा बाई विनंती करीत

 पाऊस राजा नको देवू एवढी मोठी सजा

 रागावलास का पाऊस राजा