पाऊस अनामिक

मन चिंब होते 

घन बरसुन येता

पायवाटही शृंगारते नव्याने 

पाऊस अनामिक पाहता

सृष्टी हसते गाली

नभ भरून येता

आभाळ खोडकर गर्जते

पाऊस अनामिक पाहता

अंकुरते नवे काही

जलधारा वळुन येता

दवबिंदु ऊगीच डौलात

पाऊस अनामिक पाहता

मनिच्छा स्पर्शिते अंतरी

तुझी आठव येता

स्मितवदने भरते ओंजळ

पाऊस अनामिक पाहता