मर्यादा या मनाच्या

मर्यादा या मनाच्या

टांगले ग मी टांगणीला

घुंगराचा आवाज येतं

गावाच्या वेशीला

गावाच्या वेशीत

मांडलाय बाजार

रसिक येतात ऐकून

घुंगराची झंकार

बांधले जरी घुंगरू

निर्धार केलाय

मर्यादा या मनाच्या

पुन्हा सोडाच्या नाय

मर्यादा सुटल्या मनाच्या

बापाविना जन्मली कार्टी

माझ्यामुळे होऊ नये त्रास

म्हणुनी सोडली नदी काटी

पण काय करावं

नशीबच फुटक

किती जरी केला निर्धार

काटा रुजतो ते कुजक

त्यांच्या शिवाय आम्हाला

नाही किंमत

कोण फुसत हो

आम्हाला या जगात

कलेची साधना करुनि

करावी लागते चाकरी

तेव्हा कुठे तरी मिळते

आम्हास पोटभर भाकरी

मग यात मनाच्या या मर्यादा

ओलांडून जावं लागतं

जीवनच हे विदारक

विष प्यावं लागतं