मन

मन कधी कधी मन म्हणते जा एखाद्या शांत ठिकाणी

जिथे नसतील तुला डिस्टर्ब करणारे कोणी

येतो ना कधी कधी कंटाळा खूप साऱ्या कामाचा

वाटतो हवा हवा सा एकांत जरासा वाटते हट्ट पुरवावा कधीतरी मनाचा

केला विचार आणि गेले मंदिरात

पण येत होता आवाज सारखाच घंटेचा

मग गेले बागेत छान फुलांच्या

पण तिथे पण येत होता आवाज मुलांच्या खेळण्याचा

मना सांग मी तुला कुठे नेऊ

तुझा हट्ट मी कसा पुरवू

एकाच जागी मिळेल शांती

आत्मा सोडेल देहाला अंती

म्हटलं बघावं तरी जाऊन शेवटच्या ठिकाणी

मन म्हटले थांब जरा आधी हातात घे लेखणी

हसू मला आवरेना मनाचे माझे पटेना

म्हटलं चल तुझा हट्ट पुरवते ते म्हणतेय तुझी जिद्द मला बघवेना

खरं सांगतो ऐक तू नेहमीच असतेस शांत

कसं जमत तुला हे नाटक

मनातून असतेस गोंधळलेली तरीही

हसतेस अगदी निरपेक्ष

म्हणून सांगते तुला मना नको करू मला दंग

फक्त तुलाच कळतात माझ्या अंतरीचे रंग