मन तळ्यात मळ्यात...

मन भलतेच व्दाड

त्याची काय सांगू बात

सदा खेळतच राही

खेळ तळ्यात मळ्यात

त्याला पाहता पकडू

पळू लागे दूर दूर

कशी समजावू त्याला

जिवा लागे हुरहूर

कधी वाटते मलाही 

त्याने बसावे निवांत 

थांब थांब ना रे मना

राहू दे ना मला शांत

कधी भरारी मारते

उंच उंच आभाळात 

भर्रकन जाते कधी

खोल खोल पाताळात 

निवांतशा अशा क्षणी

जुन्या जुन्या आठवणी 

आठवता डोळा माझ्या

आपसूक येते पाणी 

कधी घेऊनिया जाई

मला थेट बालपणी

आठवते बालपण 

हुंदडणे ते अंगणी

दिन सरले सरले 

फक्त सोबत मनाची

जरी तळ्यात मळ्यात 

मजा भारी या खेळाची