माणुसकीचा रंग

माणसा रे माणसा 

सांग, रंग तुझा कसा;

जिथे जातोस तिथे 

कसे बदले रंग असा. 

 

कामं करी तू आपूली 

वानी ठेवूनी खूप गोड; 

तुझ्या या छान रंगाला 

नाही बघ कशाची तोड. 

फायद्यासाठी कधीही 

धरी तू सर्वांचे पाय; 

सरता गरज स्वत:ची 

नाही पुन्हा तिथं जाय. 

आहे स्वतःच लाडकं 

दुसऱ्यांचे मात्र कार्ट; 

शोधी सुख त्या दुःखांत 

आहे किती रे तू धूर्त!! 

ठेव दचका विधात्याचा 

नको बदलु रंग इतका; 

जाईल खाली हातानं 

नाही कामी येई टका.

मायेचे दोन शब्द तुझे 

ठरती तुलाच फायद्याचे; 

झाली माती तुझी जरी 

स्मरतील शब्द मोलाचे. 

रंग तुझा माणुसकीचा 

नको करू असा फिकटं; 

सत्कर्म कर तू माणसा

होईल रंग तुझा गडद!!