जुने ते सोने

विचारांच्या विरोधात

करतात खलबत आठवणी. 

सैरावैरा होत ओलांडतात

मनाचा उंबरठा आठवणी. 

होऊन बेफाम फिरतात

तिन्ही लोकात आठवणी. 

येतात परतुन त्याच जुन्या

किनाऱ्यावर आठवणी. 

असे,किती किनारे सरकून गेले

उरल्या लाटांच्या आठवणी. 

*जुने तेच सोने* म्हणत

गहीवरतात मग आठवणी

भातुकलीचा खेळ मांडूनी

रमतात पुन्हा आठवणी

खोल विचारांच्या डोहात बुडूनही

आठवणीत राहतात आठवणी.