गोंधळी

पुलकीत झाली रेशीम रेषा

आखीव रेखीव रांगोळी

हेमंत धुक्यात विसावली

जरतारी मोती कचोळी

अंतरीक्षातून पक्षी उतरला

अधीर झाला तो रातवेळी 

महिरपी नक्षी मेघडम्बरी त्या

सचैल कच्च भिजला जळी

क्षणा क्षणाला चोच मारुनी

फिरवीत राहिला मासोळी

वारा विंझण घालीत फुगडी

पेटली पोत ती श्री देवीची

घालून गोंधळ वाजवी सम्बळ

नाचु लागला तो गोंधळी 

रात सरली पहाट विझली

तृप्त पक्षी माया ती वेंधळी