दोस्ती

प्रत्येकाच्या आयुष्यात मैत्री ही असते

माझ्याही आयुष्यात माझी जिवाभावाची मैत्रीण आहे

आठवतो तो आजपण दिवस

जेव्हा होता आमच्या कॉलेजचा रिझल्ट

आमचं ठरलं होतं आदल्या दिवशी भेटू आपण सुटीच्या खूप दिवसांनी

दिवस उजाडला तो त्या क्षणी

उत्सुकता होती मला तिला भेटण्याची

लवकर पोहोचले मी कॉलेजच्या दारी

वाट बघून लावला फोन तिला

तर मिळाला मोबाइल तिचा स्वीच ऑफ त्यावेळी

रागात रिझल्ट घेऊन आले मी घरी

तिच्याशी कधीच नाही बोलणार ठरवलं मनाशी

ताट पुढ्यात होतं पण जेवण जात नव्हतं

आपली कसली ही मैत्री मन ह्या विचाराने खात होतं

तेवढ्यात माझा फोन वाजला

पहिलं तर तिच्या आईचा नंबर नजरेस पडला

माझ्याकडे विचारपूस केली फोनही तिचा लागत नाही

काही झालं तर नसेल ना तिच्या ह्या प्रश्नाने माझाही जीव घाबरला

तिला समजावत माझ्या अश्रूंची गंगा वाहिली

फोन ठेवून ती कुठे असेल ह्या विचाराने

तिच्या बद्दलचा रागही गेला काळजी मात्र लागून राहिली

अर्ध्या तासाने तिचा फोन आला

तिचा आवाज ऐकताच मनाची बेचैनी स्थिर झाली

तिचे कारण ऐकून वाटले उगीच आपण रागे भरले

झाले होते ट्रॅफिक जॅम त्यात तिच्या फोनच्या बॅटरीने घेतला होता विराम

तिची ख्यालीखुशाली मिळताच मन झाले समाधान

तो दिवस ठरला आमच्या मैत्रीच्या अतूट नात्याचा टर्निंग पॉईंट

सोबत नव्हतो आम्ही त्या दिवशी पण मनाने मात्र आमची मैत्री घट्ट झाली

दहा वर्षे झाली आमच्या मैत्रीला अजूनही तशीच आहे

होत नाही भेटणं पण व्हाट्सअपवर मेसेजिंग चालू आहे