दीपावली

चंद्र जातो रजेवरती

काळोख आम्हांस घेरत

लुकलुकवत दिव्यांची झग

फाकवत उजेड अंगणात

अनोखी रात्र अमावस्येची

अंधार कवटाळी बाहुत

दिपक ज्योती उजळती

आशा भावना उमलत

आदानप्रदान बाणत अंगी

एकमेकांशी संवाद साधती

नवनविन नाती संजोळुन

सकारात्मकतेची जाग होती 

उल्हास मनात भरवून

नटली ही धरामायी 

अद्भुत हा संगमयोग

अवतरते सुखशांतामायी

रांगोळी आकारते अंगणी

सजते तोरण दारावर

सुवास दरवळतो फूलगोंद्याचा

प्रजल्वित दीप उंबरठ्यावर

नथ डोलती नाकात

सुस्वर भरते ओठांवर

गजरा माळते केसांत

मोर नाचतो पदरावर

लुभवती दीपावलीची ज्योत 

हर्षित मनाची व्यथा

आकाशदिप डोलतो रूबावात

सांगतो, आपली गाथा

पंचपक्वानांची भरली थाळी

जिभेवर भरली लाळ  

सुवासिनीं नटल्या हौशीनं

पाहुण्यांची होईल वर्दळ

पतीची उडतेय तारांबळ

गुंततोय जीव रूपराणीवर

म्हणतो कसा, अर्धांगिनीस

तूच गृहलक्ष्मी धरोवर ....