धरा माझी..

मरनोगत होवू नको , प्रिय 

अंगी महत्ताची आस 

सृजन बनण्याचा नादात

चढाओढ करीत कास

कांक्षापूर्ती गुणांची धरोवर

उंच शिखरावरची पैज

घाला घालत एकमेंकात

नासवूनं करीत मौज

झगडते ! न माझ्या मनाशी 

न्याय मिळण्याचा आशेनी

ओसरलेल्या सृष्टीच्या पाशेत

सोडली मेहनत हातानी

निसर्ग ! तू होतोस अवमानीत

मानवी अधर्मी कृत्यात

गहाळ करीत धन

स्वार्थ साधवत नित्यात

जबाबदार कोण ? माझ्या धराची

झाली अवस्था निंदोळ 

असावी पराकाष्ठेशी नाती

भरावी स्नेहाची ओंजळ

औदार्य तु, भरवतेस सतत

गोजांरुन मायेचा हात

जीवलगा तुझे सर्वजण

का ? करती पात घात...