देऊळ बंद

जेव्हा जेव्हा संकट येई धावे तू सगळयांच्या हाकेला 

प्रत्येक वार आहे तुच्या नावावर लिहिलेला 

भली मोठी रांगा असे बाहेर देऊळाच्या 

हार फुलांनी आणि फळ्यांनी सजून जाई मंडप तुझ्या भेटीला 

 पूजा आरत्यांनी दरवळून जाई सारा परिसर 

तुचे भक्त मनाचे सांगणे तुच्या कानी सांगत 

 तुचे सोज्वळ रूप पाहून मन प्रसन्न करत 

उत्सव जत्रांनी सजे भक्तिमय वातावरण 

दिंडी पताका नाटकांना येई उधाण

असेच दिवस होते देवा पण घडले विपरीत 

 एका विषाणूच्या पायी झाले तुचे देऊळच बंद