चिवचिवाट चिमण्यांचा

चिवचिवाट चिमण्यांचा होता 

मज झाड अंगणातले आठवते

किलबिल असे रोज सकाळी 

आजही ती कानी साठवते!

झाड भरून चिमण्या असत 

दिवसभर त्यांची पळापळ 

आईची आठवण करून देत 

तिचीही अशीच धावपळ!

ना रंग-रूप दिमाखदार,

ना मोरासम कसला तोरा 

गोजिरवाण्या परी कशा

आगळाच त्यांचा नखरा!

शहरातल्या या खिडकीतून 

दिसत नाही सारा आसमंत

कल्पनेत असतात भराऱ्या 

कमी दिसतात यांची खंत!