भातुकली

नटली सजली माझी परी

अन् रमली ती मांडण्या भातुकली 

अशीच रमो ती मोठेपणी 

तिच्या खऱ्याखुऱ्या संसारी 

......................

कन्यादानाच्या वेळी तिच्या

मनोमनी मी रडत होतो 

भातुकलीच्या खेळात तिच्या 

तेव्हा मात्र मी रमत होतो 

....................

उगीच मोठी झाले वाटते 

जीवन खरे कठिण जगणे 

भातुकलीच्या खेळामध्ये 

म्हणून पुन्हा रमावेसे वाटते