ऐक सखे

 अगं ऐक सखे माझ्या मनाची गार्हाणी

तुच एकली असे माझे मन जाणणारी

मनातील हुंदक्यास येई तुझ्या आठवणी

धावून ये वेगे वेगे पुस डोळ्यातील पाणी

किती जवळीक ती होती दोघींच्या मनाची

जाणत होतो मनास दाटी अंतरी भावनांची

मनात आता उठते सार्या आठवणींची लहर

भेटावे तुला येऊनी तयारी इतपर्यंत मनाची

आजही आठवते मला करमत दोघींना नसे

दिवसभर तुला नि मला सहवास हवा असे

किती माराव्या गप्पा खुले करावे या दिलास

दिवसभराचा सहवास लाभूनही मन रिते नसे

स्वप्नी ना वाटले कधी येईल आपल्यात दुरावा

नोकरीसाठी भाग्य तुझे तुला नेई दुसर्या गावा

मिलन या दोन मनाचे विरहाच्या वाटेवर आता

मनास झाल्या बहू वेदना कसे विरहात राहावा

जवळीक मनाची जरी अजूनही आपली आहे

आठवण येई तेव्हा फोनवर संवाद साधतो आहे

समजावयाला मनास माझ्या तूच हवीस आता 

माझ्या मनातील उलाढालींची साक्षीदार तू आहे

वाटते पक्ष्यांचे पंख लेऊन संचार असे करावे

क्षणात आठवणींचे रितेपण भरून परतावे 

गोड गोड आठवणींना पुन्हा उजाळा द्यावा

पुन्हा एकदा नव्याने जुनेच ते क्षण जगावे

काय करावे काळ नि वेळ नसे आपल्या हाती

सखे मनातील कटू आठवणींना वाहू मूठमाती

प्रेमभाव जपू मनात करू गप्पा आरोग्यासाठी

तुझ्या नि माझ्या सौख्याची गोजिरवाणी नाती