आम्ही सावित्रीच्या लेकी

अज्ञानाच्या काळोखास चिरून

पेटली क्रांतीज्योत एक

भाग्यवान आहे किती मी

म्हणती मला 'सावित्रीची लेक'।। १।। 

नको आधार या देहाला

नको कुणाची सहानुभूती

स्वबळावर विश्व जिंकण्या

सामर्थ्य निर्मिले आमुच्या हाती।। २।। 

गरुडाचे पंख अन्

रक्त संचारले अंगी

क्षितिजालाही घालू गवसणी

प्रभुत्व आमुचे जगी।। ३।। 

षंडांची जाळुनी लंका

स्री- शक्तीचा करूया जागर

'सावज' आम्ही होणार नाही

दुर्गा बनून करू संहार।। ४।। 

क्रांतीज्योत ही अखंड तेवण्या

प्रयत्नांत अमुच्या एकी

समजू नका 'कमी' आम्हांस

आम्ही आहोत 'सावित्रीच्या लेकी' ।। ५।।