आला आषाढ...
आला आषाढ...
आला आषाढ महिना
संगे पावसाच्या धारा
झेलू ओंजळी पाऊस
झोंबे अंगा गार वारा
गर्दी आकाशी ढगांची
भारी गडगड त्यांची
कशी कडाडे बिजली
धडधड ह्रदयाची
चिंब भिजताती झाडं
सळसळ ती पानांची
गळे थेंब थेंब पाणी
टपटप ती थेंबाची
दाट हिरवी ती झाडी
पानाआड दडे कळी
हळू हळू उमलते
तिची एकेक पाकळी
चाले लगबग भारी
भोळ्या भाबड्या भक्तांची
आस आषाढीत त्यांना
पांडुरंग दर्शनाची
हाती झेंडा नि पताका
ठेका टाळ मृदंगाचा
मुखी चाले जयघोष
फक्त विठ्ठल नामाचा
आषाढीत दुमदुमे
जेव्हा पंढरी नगरी
गाभाऱ्यात विठू उभा
त्याचे लक्ष भक्तांवरी
असा आषाढ महिना
चिंब भक्तीत भिजला
कधी भेटेल मजला
माझा विठ्ठल सावळा