आई

झोळीत झोपले ते बाळ शांत

निघे कामाला माऊली निवांत

होताच तीन चार तास

मनी बाळ उठण्याचा ध्यास

येता झोळी जवळ बाळ झोळीत खेळे शांत।

काढे डोके हळूच वरती।

बघे दिसते का आई भोवती।

दिसे आई ती समोर

मग काय तो आनंद

घेई बिलगून त्यास उराशी

बाळ केविलवाणी दिसशी

घेई अमृताचा घोट

काय माय लेकराचा तो थाट

भरता चिमुकल्याचे पोट

नयनी आईच्या अश्रूंचा पाट।

असेच असते ना हो मुके देखील प्राणी

जसे घरट्यात पिलू आणि चिमणी

देवास वाटले असेल आपण जाऊ नाही शकत प्रतेक ठिकाणी।

म्हणूनच त्याने लक्ष ठेवण्या

आपल्या पिलाकडे प्रत्येकालाच

दिली निस्वार्थी माता, माय ,माउली ,जननी।

माता, माय, माऊली जननी।