ಅವ್ವ
ಅವ್ವ
ಅವ್ವ ಅದು ಹೇಗೆ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀ
ಹೊಗೆ ದಹಿಸುತ್ತಿದೆ ಕಣ್ಣುಒತ್ತಿ
ಬೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಅನ್ನವೋ
ನನ್ನವ್ವನ ದೇಹವೋ ಅರಿಯದೆ ನಾ ಮೌನಿ
ಹಸಿಯಾದ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಉರುವಲು
ಬರಿ ಹೊಗೆ
ಕರಕಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಬೆರಣಿ
ಒಣ ಬೂದಿ ಹಾರುತ್ತಿದೆ ಮೇಲೆ ಮೇಲೆ
ಅನ್ನ ಕುದಿಯುತ್ತಿರುವ ಸದ್ದೇ ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ ಒಳಗೆ
ಚಿಕ್ಕದಾದ ಕೋಣೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ
ಮೂಲೆ,ಮೂಲೆಯು ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಿದೆಹೊಗೆ
ಕ್ಷಣ ಕೂರಲು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿರುವೆ ನಾ
ಹೇಗೆ ಕಳೆಯುವೆ ಈ ನರಕದಲ್ಲಿ
ನೀ ಮಾಡಿದರೇನು ತಿಳಿಸಾರು ಅನ್ನ ರೊಟ್ಟಿ
ಪಂಚ ಪರಮಾನ್ನವದು ಕಾಯುತ್ತಿದೆ ಹೊಟ್ಟೆ
ನಿನ್ನ ಕೈ ರುಚಿ ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಸಿಗವಂತದಲ್ಲ
ಯಾರ ಹೋಲಿಕೆಗೂ ನೀ ಸಿಗುವವಳಲ್ಲ
ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಲಿ ಎಂಬ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲ ಹೊಗಳಲೆಂಬ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆ ಗಳಿಲ್ಲ
ಹೆತ್ತ ಕುಡಿಗಳ ತುತ್ತಿನ ಚೀಲ ತುಂಬಲು ಪಡಿಪಾಟಲು
ಸಹಜವೆಂಬಂತೆ
ಒಗ್ಗಿಹಳು ಬಹುಪಾಲು
ಒಲೆಯ ಬೆಂಕಿಯೊಂದಿಗೆ ದಹಿಸುತ್ತಿದೆ ಒಡಲು
ಹೊತ್ತೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳ ನೆನೆದು
ಹೊರಡಬೇಕಿದೆ ಬುತ್ತಿ ಗಂಟಿಡಿದು ಹೊಲಗದ್ದೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ
ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಡೆದು
ತಡವಾದರೆ ಬೈಯುವ ಹೊಲದ ಯಜಮಾನ
ಬೈಗುಳದ ಸುರಿಮಳೆಯೊಡನೆ ಮಾಡುವನು
ನಮ್ಮವರ ಮುಂದೆಯೇ ಅವಮಾನ
ಮಾನಕ್ಕಂಜುವ ಬಡವಿ ಅವ್ವಳದು ಮೂಕರೋದನ
ಮಸಿ ಮೆತ್ತಿಸಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಮೈಗೆ
ಹಸನಾದ ಬೆಳಕನೀಯುತ್ತಿರುವಳು ನಮ್ಮ ಬಾಳ್ಗೆ
ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಂಡವಳಲ್ಲ ತನ್ನ ಕಾಯಕದ ಮೇಲೆ
ಅವ್ವಳಂತೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ ಈ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ
ಹಗಲು ಕೆಲಸದ ದಣಿವು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತೆ ಹಾಜರ್
ಉರಿಯದ ಒಲೆಯ ಮುಂದೆ
ಯಜ್ಞ ಕುಂಡದಲ್ಲಿ ಬೇಯುವ ನಿತ್ಯ ಕಾಯಕ ನಿರಂತರ
ಊದುಕೊಳವೆಗೂ ದಣಿವಾಗಿರಬಹುದು ನಿನಗೆ?