ઉપવન

હતી નટખટ અને નાદાન એવી બંદગી મારી

ફૂલોમાં સાચવીતી ભૂલથી મેં જિંદગી મારી

ભમર થઇ ગુંજતા ને એક એક કળી અમે ચુંમતા

કહે સૌ પ્રિત મારી આ જ છે દીવાનગી મારી

વિશાળ ગગન અપાર ધરા ને ત્રીજું આ હ્રદય મારું

લે દિલ ફાડી ને વરસાવ છે પરવાનગી મારી

સબંધો ખોટ જેવા પણ અમે ભરચક બનાવ્યા છે

નિભાવી આમ ચાલ્યાં એકલાં એ સાદગી મારી

જગત આખું જશે ખીલી ને ફેલાશે ખુશ્બુ ચોગમ

મહેકશે આજ ઉપવન જોઇલે એ તાજગી મારી