તનને કે મનને વાગે

અશ્રુ, જે સ્વભાવે ખારુ ઉસ લાગે,

જન્મે જયારે તનને કે મનને વાગે.

ખૂણા આંખ્યુંના ને પાંપણ ભીની,

ક્યારેક ડૂસકાંઓથી આગળ ભાગે.

કોણ કહે છે દર્દમાં જ છલકે છે?

ખુશીમાં પણ એ રેલાય હર્ષના રાગે.

સ્મરણો સાથે અજીબ સંબંધ એનો,

એકલતા જાણે એની ભીનાશ માંગે.

પરાકાષ્ઠાએ અસ્તિત્વ જોખમાય 'કલ્પ',

આઘાતોનો જયારે દાવાનળ જાગે !