સફર

સફર હરિ પામવાની નિરંતર ચાલ્યા કરે છે,

છતાં કણા જેવુ કંઇક આંખોમાં ખૂંચે છે.

છો આવતા માર્ગમાં કંટકો સામટા,

શ્રદ્ધા કેરી આપણી મશક ક્યાં ખૂટે છે ?

મેં બાંધ્યું તવ પ્રેમ કેરું ભાથુ ભક્તિમય,

એમાં તવ સાથ નામે અથાણું ખૂટે છે !

પગદંડી એ ચાલ્યા કરું અથાગ-અથાક,

ખુલ્લા ચરણ આજ તવ ચાખડી ઝંખે છે.

તું કહે છે હું માર્ગની ક્ષિતિજે મળીશ.

ઢળવા આવી રાતડી હવેતો ફાનસ ધ્રૂજે છે.

અખિલ અવકાશમાં તું નિરંતર રજ-ગજ માહે

માત્ર ચાંગળુક દર્શન આ માંહ્યલો ઝંખે છે.

માળા છે હસ્તમાં, હૃદયમાં તવ નામજાપ છે,

આવ હવે મન કેરા મામેરુંનું વાણું વીતે છે.