નાની કળી

એક નાની કળી વાળી ત્યાં વળી

નાનાથી એ કુમળી પત્તી બની,

તત્કાળે તપખીર રંગે સજી

સમયની સાથે એ જબરી ઢળી,

તેથી રંગે એના મરોડ લીધી

તપખીરીથી વળી લીલી બની,

એની દાંડી’ય જરાક પીળી બની

છે કુદરતની આ કળા ઘણી,

પછી હળવેથી એ ખરી પડી

ત્યાં એક ઓર કળીઝૂમી ઊઠી,

આ કરતબ મુજ નેત્રે કેદ થઈ

જીવન સઘળું એ શીખવી ગઈ,

તેથી નેને મનને પોકાર કરી

પ્રભુ સ્પર્શની છે આ તક ખરી !